« Fast Fatum | Eleberri beltza »
Belarra kantari / Doris Lessing (Koro Navarro) / Elkar, 2008
Luze osoan atsegingarri Iratxe Esnaola / Gara, 2009-02-06
Lehen eleberri hau 1950ean idatzi zuenetik 2007. urtean Nobel Saria jaso zuen arte, eskerga argitaratu du Doris Lessing-ek. Sona eta entzutea, hein batean, Urre koloreko koadernoa eleberriak eta orobat emakumeen eta kolonizatuen mendekotasunak agerian jartzeak ekarri dio. Jokin Zaitegi itzulpen sariarekin saritutako lan hau ez dabil abiapuntu horietatik urruti. Hego Rhodesian (egun Zimbawe) kokatutako hilketa bat abiapuntu duen istorio honek berehala egiten die oihartzun segregazioa eta arrazakeria hizpide dituzten beste eleberri batzuei. Harper Lee iparramerikarraren To kill a mockingbird bikainari, esaterako, edota J. M. Coetzee-ren Lotsaizunari, bilduma honetan bertan argitaratua izan zena. Hilketa horren nondik norakoak ulertzeko landa giro bat irudikatu behar da miliek bereizitako etxalde sakabanatuekin. Bertan britainiarrak eta haien ondorengoak bizi dira bertakoak morroi dituztela. Beltzek mendekotasun kontzientzia barneratua dute. Zuriek, berriz, aurreiritzi sustraitu bat dute: ezein beltzek, aukera emanez gero, ostu, bortxatu eta erail egingo du. Honen ondoan tabu handi bat: ez da hitz egingo zurien nagusitasuna kolokan jar dezakeen injustiziez. Narratzaileak barrutiko zurien gogoa agertzen du, baina ez beltzena, askotan ironiaz beren aurreiritzi eta uste zentzugabeak agertuz. Hitza aipatzen ez bada ere, kontakizuna arrazakeriarena bihurtzen da. Giro itxi honetako protagonista Turner senar-emaztea da. Mary Turner emazteak beltzei dien ezinikusia izango da morroiak bera hiltzeko arrazoia. Edonola ere, Maryren transformazio istorioa ere bada eleberria. Hiritar buruaski izatetik, ezkontzeko presio soziala tarteko, senar baten bila jotzen duen emakumearen drama islatzen du. Landan, etxeko lanak beste egitekorik gabe eta miseriaren ertzean, aurreko bizitzara itzuli nahi duenerako ez da lehengo bera. Sorgortuta, jendearekiko harremanei beldur hartu eta senarragana duen ezinikusia kanalizatzeko modua arrazakeria neurrigabea izango da, gertuan eta eskura dituenekin, etxaldeko morroiekin. Gehiegikeria horiek guztiek rol banaketarekin dute zerikusia. Britainiarren emazteak etxeko andreak dira eta ez ekintzaileak. Okerragoa da emakume beltzentzat zapalkuntza bikoitza jasaten baitute, aurrena beltz eta hurrena emakume izateagatik. Baina ez dira kontziente; andreek ez dute emakume izatearen kontzientziarik. Sumatzen da Mary-ren basakeriak baduela oinarrian honen eraginik. Gogoeta hauek guztiak irakurleari sortu zaizkio, izan ere, manikeismoan erortzen ez diren deskribapenak egin ditu idazleak. Nola? Beltz eta zurien istoriotik haraindi norbanakoetara jauzi eginez, harremaneko miseriak, ezinikusi txikiak eta isilpeko gorrotoak xeheki aletuz.
Ulermen psikologiko honetara eramango gaituen prosa derrigorrean da pausatua, mantsoa. Narratzaileak pertsonaien gaineko hausnarketa egitera bultzatuko gaituen lana idazteko tartea hartu du. Antzeko zerbait gertatzen da deskribapenekin ere, batez ere, klima eta landarediari dagokionez.
Koro Navarro itzultzaileak lanak txukun bete dituela esatea falta zaigu nahiz eta jatorrizkoa ezagutu ez. Tonu uniformea mantenduz, bai eta hiztegi oparoa baliatuz, narrazioa uneoro sinesgarri agertuz, atsegingarri egin du luze osoan bere irakurketa.
0 negatiboa
Arantzazu Lizartza Saizar
Maddi Galdos Areta
Hiria gure oinetan
Irati Majuelo Itoiz
Maialen Sobrino Lopez
Silueta
Harkaitz Cano
Aiora Sampedro
Nonahiko musika
Juan Kruz Igerabide
Felipe Juaristi
Katona
Antxiñe Mendizabal Aranburu
Mikel Asurmendi
Denbora bizigarri baterako
Marina Garces
Irati Majuelo
Jostorratza eta haria
Yolanda Arrieta
Amaia Alvarez Uria
Haize begitik
Mikel Ibarguren
Ibon Egaña
Izen baten promesa
Hedoi Etxarte
Asier Urkiza
Zubi bat Drinaren gainean
Ivo Andritx
Aritz Galarraga
Panfleto bat atzenduraren kontra
Pello Salaburu
Mikel Asurmendi
Denboraren zubia
Iñaki Iturain
Aritz Pardina Herrero
Etxeko leihoak unibertsora
Alba Garmendia Castaños
Irati Majuelo
Izen baten promesa
Hedoi Etxarte
Joxe Aldasoro