susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Kresala haizea | Munduko tokirik ederrena »

Rosa itzuli da / Pako Aristi / Erein, 2018

Rosa itzuli da Rafa Ugalde / Begitu, 2019-07-01

Gai korapilatsuari heldu deutso Pako Aristik nobela honetan. Korapilatsua, baina nire belaunaldiko euskaldunok ondo-ondoan dogun eta jaio ginanetik izan dogun gaiari.

Rosa, hainbat urte espetxean egin ostean, etxera itzuli da. Euskal Herriaren aldeko burrukan bizitzako urterik onenak emon ostean, zer topau dau? Urteak lehenago imajinauko ez eban egoera politikoa; etsipen zama moduko bat, nork bere bakardadean aldean daroana. Baten bat atzetik jabilkon sensazinoa, zelatan beti; kaletik ibiltea paseoa barik estualdia da. Egunkarien manipulazinoa, eta barriak kontetako modu bihurria. Ama zahartua, burua erdi galduta; baina halanda be, tarteka gaztaroko sekreturen bat aitortuten badakiena. Erakunde armatuaren kide izateak eskatzen dauan ardurea. Atentadu batek eragiten dauan ezinegona. Eta asmatuko ez geunkeana… gure gizartean hainbatetan eta hainbatetan isilpean gorde behar izan diran amodio debekatuak.

Istorioan aurrera egin ahala gaur-gaurko gai horreek guztiak bat egiten dabe protagonisten bihotzetan, eta horreen barneko sentipenetan murgiltzen da egilea. Amaieran liburu onak daukien ezustekoa be eukiko dogu; baina ezustekoa zein dan argituteko irakurri egin behar da liburua.

Liburu atsegina leiduteko, eta aldi berean, gogoetarako bidea emoten dauana. Beharbada, behar dan moduan egin ez dogun gogoetea, baina gizarte osasuntsu batek egin beharko leukeana. Errealidade gordina erakusten deuskun liburua, geure errealidadea.