kritiken hemeroteka

8.528 kritika

« | »

Julien Vinsonen hegaldia / Patxi Zubizarreta / Alberdania, 2018

Leku bila Javier Rojo / El Correo, 2019-04-20

Patxi Zubizarreta batez ere gazte literaturaren alorrean egiten duen lanagatik ezaguna izan arren, irakurle helduentzako idazlanak ere egiten ditu. Kasu honetan, baina, gazte literaturaren eragina ere topa daiteke. “Julien Vinsonen hegaldia” izeneko nobelak izaera bikoitz hori erakusten du. Argumentuaren oinarrian emakume italiar batek, Chiarak, Euskal Herrian egiten duen egonaldia dago. Egonaldi honek osatzen du istorioaren hezurdura nagusia, nobela honetan kontatzen diren bestelako hari narratiboen markoa alegia. Narratzailea ere baden pertsonaia honek atzerritik Euskal Herrira etorritako euskalarien aztarnari jarraitu nahi dio, bera ere ildo horretan kokatzen delarik. Eta bere peskizen abiapuntuak Julian Vinson ikerlari frantsesa eta honek Baionatik Iruñera 1875ean egindako globo bidaia dira. Istripuan amaitutako txango horretan oinarrituta, Chiararen diskurtsoan maila desberdinak korapilatzen dira.

Vinsonen bidaia hizpide, euskal kulturaren inguruan ari da narratzailea, baina horretaz gain pertsonaiak bere ibilbide pertsonal eta sentimentalaz ere hitz egiten du, Euskal Herrian egindako egonaldian ezagututako pertsonez eta haiekin eraikitzen dituen harremanez. Munduan bere lekuaren bila dabilen pertsonaia dirudi Chiarak, eta bide honetan hizkuntza berria euskarria izan daiteke izan nahi duena adierazteko. Protagonistaren gorabeherak, pentsamenduak eta ikerketaren inguruko hausnarketekin batera, pertsonaiek, “Decamerone”n bezala, elkarri kontatzen dizkiote ipuinak, agertzen diren testuinguruan agertuta esanahi berriz betetzen direnak. Nobela ez da oso luzea eta jakin-minez irakurtzen da, besteak beste, protagonista misterio baten atzetik ibiliko balitz bezala aurkezten delako Vinsoni buruz egiten duen ikerketa. Erromantikoa ere bada, pertsonaiaren alderdi sentimentala argumentua aurrera eramaten duten indarretako bat delarik.

Noizean behin errepikakorra izan daiteke, ritornello moduan momentu inauguratzailearen ideia askotan agertzen baita, aireratzeak eta lurreratzeak adierazten duten dikotomiarekin batera. Eta idazkera bera ere aipatu behar, modu iradokitzaile eta sotilean idatzita dago-eta.

Azken kritikak

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Asier Urkiza

Amok
Stefan Zweig

Nagore Fernandez

Auzo madarikatua
Felix Urabayen

Jon Jimenez

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Amaia Alvarez Uria

Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga

Joxe Aldasoro

Bisita
Mikel Pagadi

Mikel Asurmendi

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Asier Urkiza

Eresia
Goiatz Labandibar

Nagore Fernandez

Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu

Paloma Rodriguez-Miñambres

Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren

Mikel Asurmendi

Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain

Jon Jimenez

Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide

Paloma Rodriguez-Miñambres

Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

Hedabideak