susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Bost bozeto langarraren gainean | Ahozko literaturaren altxorra »

Ipuinak / Isaac Bashevis Singer (Koro Navarro) / Alberdania-Elkar, 2003

Lekukotasuna Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 2003-04-13

Duela gutxi auzuneko liburutegian aurkitu nuen Isaac Bashevis Singerren autobiografia. Hemendik, txoko honetatik, gomendatzen diot irakurle den orori liburu horren irakurketa, atsegina izateaz gainera baduelako zer erakutsi bertan. Egia esan, Bashevis Singerren bizitzak berak idatzitako eleberrien kutsua du. Poloniako juduen artean sortua, juduek jasan izan zituztenak jasan zituen. Baina, tartean, eta hori da Bashevis Singerrek azpimarratzen duena, bai bere bizitzaz bai besteen bizitzaz ari denean, mundu bat ikusi zuen, ekialdeko juduek osatzen zuten mundua. Hori dena gain behera joan zen eta azkenik, naziek bultzaturik, desagertu egin zen, zeruan ke moduan. Auschwitzen, alegia. Izan ere, Auschwitzera eraman zituzten juduek esaten baitzuten, umore beltza erakutsiz, handik sortzeko modu bakarra tximiniatik zela. Juduek umorea zuten, zalantzarik ez. Eta umore hori da, hain zuzen, Isaak Bashevis Singerrek erakusten duena, euskarara itzuli diren ipuin hauetan.

Bashevis Singer heriotzatik libratu egin zen, Ameriketara ihes egiteko aukera izan zuelako. Ameriketan zegoelarik ez zuen gehiegi idatzi arrazakideen patu gaiztoari buruz. Bizitza aurrera zihoakion neurrian, berak ere aurrera jo zuen, atzean utzitakoa ahaztu gabe ordea. Memoria baita Bashevis Singerren, eta idazle izan nahi duen ororen, kokalekua. Gogoratzen naizenez, ia haren liburu guztiak irakurri baititut, haurtzaroko oroitzapenek toki handi eta zabala betetzen dute harenean. Judu askenazien artean, jiddishez idatziz, Bashevis Singer komunitate baten ahots bihurtu zen. Bere historiak oso lokalak dira, baina horrek ez du esan nahi guk euskaldunok halakorik ulertzeko eragozpenik dugunik. Mundu txiki horri gurea baita, gure egiten duguna literaturaren bidez. Liburuak zortzi ipuin biltzen ditu. Esan behar dut niri gehien gustatzen zaidana falta dela, “Market kaleko Spinoza”, baina hala ere ipuin duinak dira, ipuin erakusgarriak, ipuin-lekukoak.