« Juan Rulforen libururik ezezagunetariko bat | Azala erre »
Txoriak dira bederatzi / Tere Irastortza / Pamiela, 2017
Neurri gizatiarra Jose Luis Padron / Bilbao, 2018-06
Tere Irastortzak ekarri digun liburuak pittin bat denetik dauka: aforismoak, kontaketa laburrak, pentsamendu solteak, poesia, itzulpenak… Puskak dira funtsean, idazketa fragmentarioaren emaitza. Koadernoetan zeuzkan pasarteak hartu eta bildu egin zituen, eta bildu orduko, normalean poema-bildumak egiteko orduan laburtzen aritzen den Irastortzarengan oso ohikoa ez den zerbait gertatu zaio liburu honekin, handitzen joan dela lehenengo pasartetatik hasita. Beraz, oso gauza berezia poeta zaldibiarraren ibilbidean.
Txoriak dira bederatzi (Pamiela, 2017) idazle baten ohar-liburuak bezalakoa izan daiteke, baina irakurle gisa egindako lana da ere, irakurri dituen gauza askotatik edota entzun dituen pasarteetatik sortu baita. Testu laburrak izanik, atalka antolatu du —batzuk monografikoagoak, besteak baino—, baina ez modu oso itxian ordenatuta, liburu osoak joanetorri bat duelako, batez ere irakurlearekin pentsatuta. Azkenean, gaiak ere ez dira hainbeste aldatzen liburuan. Orri bat irakurri eta utzi dezakezun liburua da, eta hurrengo batean hasi.
Poemak idatzi ditu urte askoan, hemen, ordea, beste genero bat izanik, etorriari utzi nahi izan dio, gauza batzuk esan beharrekoak balitu bezala, ez bakarrik iradoki.
Irastortzaren ustez euskaldunok izan gara edo ohitu gaituzte, geure kulturak ohitu gaitu, ez asko espresatzera gure barrua, eta orain, gure garaiko gizarte honetan, guztia esatera bultzatzen gaituzte, eta askotan ‘guzti’ hori ez da ezer, hutsaren hurrengoa. Gauza guztiak esateak ez du esan nahi egia esaten ari zarenik, eta honako esaldi borobil honekin laburbiltzen du liburuan: “Dena kontatzeak ez gaitu egitiago egiten, dena ez da’ta edozer gauza”.
Bizi gara oso korrika, hausnarketari apenas denborarik eskaintzen ez diogula, eta, hain zuzen, gure bizimoduagatik-edo, Irastortzarentzat idazten jartzea da pentsatzea, eta idazten ez jartzea da gauzak egin eta egin asegabe ibiltzea.
Iñaki Bastarrikak irudi ederrak egin dizkio, neurri gizatiarra dakarren Tere Irastortzaren esana apaintzeko. Hunkitzeko edo hausnartzeko beldurrik ez duen jendearengana iristeko. Zorionak badu liburu berri bat.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez