« Izakari politikoak gara, eta horregatik morbosoak | Estetaren begiekin »
Bihotz handiegia / Eider Rodriguez / Susa, 2017
Deserrotuak Javier Rojo / El Correo, 2017-12-09
Eider Rodriguez da euskal literaturan eguneroko bizitzan ezkutatzen diren ezinegonak eta frustrazioak hobekien islatzen dituen idazleetariko bat, eta hala agertzen zaigu bere azken liburuan, “Bihotz handiegia” izenburuarekin argitaratu den narrazio liburuan. Sei istorio agertzen zaizkigu idazlan honetan, eta lehenak (luzeenak, bestalde) ematen dio maileguan izenburua liburu osoari.
Sei narrazio, non pertsonaiak frustrazioan amilduta agertzen diren, askotan beraiek ohartzen ez badira ere. Ipuin bakoitzean agertzen den egoera zehatza kontuan hartu gabe, liburu honetan ageri diren pertsonaia nagusiek antzeko ezaugarriak aurkezten dituzte. Alde batetik, ematen du beraien neurriko mundu bat eraiki nahi izan dutela beren inguruan, burbuila baten barruan isolaturik egongo balira bezala. Pertsonaiek beren mundua dute eta badirudi bertan eroso xamar daudela. Baina, beste aldetik, noizean behin inguru babesgarri horretatik atera behar dute eta orduan benetako egoera nabarmentzen zaie. Deserrotuta daudela konturatzen dira, bakardadean bizitzera kondenatuta daudela ikusten dute, burbuila horretatik kanpo geratzen zaien inguruan arrotz.
Honez gainera, besteek asmatzen dizkieten planen arabera antolatu behar izaten dituzte beren bizitzak, nahi gabe ere. Eta autoengainuan erorita, besteek desiratutakoa beraiek desiratzen dutela sinestera ere hel daitezke, gelditzen zaien autonomia apurra galduz. Egoera honetan, zoriona beraiei ez dagokien osagaia dela sentitzen dute, auzoarena da-eta. Frustrazioa nagusitzen da, harrabots handirik gabe agertzen den arren, frustrazioa giroan dagoen zerbait zehaztugabea baita, sentimendu baten aztarna sotila. Edonola ere, momenturen batean protagonista hauei ere nabarmendu egingo zaie beren egoera, eta flash moduko baten bidez geratzen dena begi-bistan materializatuko zaie.
Narrazio hauek erakusten dute egunerokotasunean saretuta geratu den gizaki modernoa, balentria handiak egin behar ez dituen gizakia, zorionaren itxura batean bizi izanda ere, bakarrik eta deserroturik dagoen gizajoa besterik ez dela, eta, horren jakitun denean, karga horrekin aurrera jarraitu behar duela.
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Irati Majuelo
Denbora galduaren bila / Swann-enetik
Marcel Proust
Aritz Galarraga
Iraileko zazpi egun
Eneko Azedo
Aiora Sampedro
Iragan atergabea
Julen Belamuno
Mikel Asurmendi
Anatomia bertikalak
Lierni Azkargorta
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Lurrez estali
Ximun Fuchs
Jon Jimenez
Irakurketaren aldeko manifestua
Irene Vallejo
Mikel Asurmendi
Poesia guztia
Safo
Mikel Asurmendi
Josefa, neskame
Alaitz Melgar Agirre
Jon Jimenez
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Jon Jimenez
Reset
Aitziber Etxeberria
Mikel Asurmendi
Baden verboten
Iker Aranberri
Jose Luis Padron
Gizaberetxoak gara
Mikel Urdangarin Irastorza
Jon Jimenez
Iragan atergabea
Julen Belamuno
Hasier Rekondo