« Galderetan galduz | Mendebaldearen amaiera »
Ulises / James Joyce (Xabier Olarra) / Igela, 2015
Maisu-lana Anjel Lertxundi / Berria, 2016-05-17
Maisu-lantzat daukate guztiek, baina zu arrimatu zinenean —urte asko pasatu da Joyceren Ulises hartu zenuenetik— obrak ez zizun zipitzik eragin. Destainaz jardun zenuen. Esango dute nahi dutena, baina hainbesteko hotsak hotz utzi nau, esan zenuen. Nortasuntsu sentitzen zinen hainbeste jenderi hain ona iruditakoak zu ez zintuelako batere kitzikatu. Baina obra bat —benetako obra bat— hor dago beti. Zain. Ez du presarik. Irauteko kemena du, iraun egiten du. Urteak pasatu dira, obrara hurbildu zara berriro, Olarrak euskarara ekarritako bertsioak kitzikatuta oraingoan: liburua zabaldu duzu, orri-pasa hasi zara. Eta orain urte batzuk gertatu ez zena gertatu zaizu: harrapatu egin zaitu, zintzurretik helduta zauzka, aspaldiko irakurketa hartan ikusi ez zenizkionak borborka dabilzkizu barrenean. Destainaz begiratu zenion obra huraxe bera da, ez da aldatu: maisu-lanaren ispilua oso gordin ari zaizu adierazten zu zarela aldatu dena…
Dena zulo bera zen
Eider Rodriguez
Asier Urkiza
Beste zerbait
Danele Sarriugarte
Nagore Fernandez
Akabo
Laura Mintegi
Amaia Alvarez Uria
Txillardegi hizkuntzalari
Markos Zapiain
Jon Jimenez
Ahanzturaren aingerua
Maja Haderlap
Paloma Rodriguez-Miñambres
Lakioa
Josu Goikoetxea
Mikel Asurmendi
Lur mortuak
Nuria Bendicho
Irati Majuelo
Hitz etena
Eustakio Mendizabal "Txikia"
Paul Beitia Ariznabarreta
Akabo
Laura Mintegi
Joxe Aldasoro
Patrizioak eta plebeioak
Kepa Altonaga
Paloma Rodriguez-Miñambres
Nork gudura haroa?
Patziku Perurena
Mikel Asurmendi
Aizkorak eta gutunak
Edorta Jimenez
Asier Urkiza
0 negatiboa
Arantzazu Lizartza Saizar
Nagore Fernandez
Akabo
Laura Mintegi
Aiora Sampedro