kritiken hemeroteka

8.528 kritika

« | »

Satorrak baino lurperago / Pedro Alberdi / Alberdania, 2000

Abentura tristea Aingeru Epaltza / Nabarra, 2002-12

Historia triste bat. Halaxe zuen izena euskal antzerkia ernaberritu zuen Jarrai talde gipuzkoarrak estreinaldira zeraman antzezlanak, The Beatles taldea Madrilera jotzera iritsi zen egun berean. 60ko hamarkadaren erdialdean gaude. Europa eta, oro har, Mendebalde-kapitalista iraultza kontrakulturalaren atarian dago. Loreak, bake deiak eta ile luzeak. Hemen, Euskadi Ta Askatasunak bere lehen odol ekintza gauzatuko du luze gabe.

Neke da gaur egungo euskal kultura eta politikagintza ulertzea 60 eta 70eko hamarkadak ekarri zigun iraulketarik gabe. Orduan erein haziek ekarri dizkigute gaurko fruituak. Orduko txinpartek oraingo sua. Urte zalapartatsu eta aldi berean miraritsu horiexen kronika bizkaitar-gipuzkoarra egin digu Pedro Alberdi eibartarrak, Satorrak baino lurperago bere saiakeran.

Kronika, erran dugu, ez historia. Errealitatearekiko leialtasun handiago ala tikiagoz, argitalpen handi nahiz tikietan, orduko gertakari nagusien katearen berri ematen duten kontakizunak ez dira falta bazterretan. Kronikak, aldiz, eremu zabalagoa uzten dio egilearen nortasunari, haren aburu, irizpide eta setei.

Kanon ofizialetik sobera urrundu gabe ere (Nafarroan eta Iparraldean are “lurperago” geunden, nonbait, itxuraz ez baitzen deus gertatu 20 urtean), lizentzia literarioak ez dira, eskas liburu honetan. Lehen-lehenik, errealitatearen eta fikzioaren arteko nahasketa; Gabriel Arestirekin, Rikardo Arregirekin edo Ramon Saizarbitoriarekin batean azken honen Hamaika pauso nobelaren pertsonaia nagusi Iñaki Abaitua eta Eduardo Ortiz de Zarate jarri ditu dantzan Pedro Alberdik. Bigarrenik, kontakizun ez linealaren hautaketa: liburuaren lehen parteak 70ko hamarkada jorratzen du, Atxagak 1981ean Espainiako Literatur Sari Nazionala irabazi arte, nonbait hor. Bertze biak, berriz, 60 hamarkadaren itzal-argiei dagozkio. Atal bakoitzean, gainera, ugariak dira atzera-aurrerako jauziak, eten aizunak, hari galtze eta berreskurapenak… Hori guztia estilo bizi, arin eta ulergarrian.

Saiakera klasikoak tesia eramaten ohi du bere baitan. Kronikak iradoki baizik ez du egin behar. Egileak, itxuraz, bere pertsonaiei mintzatzen uzten die, eta egia da, orduko protagonisten hitzek betetzen dutela liburuaren zatirik mardulena. Aukeraketan eta haien antolamenduan azaleratzen da, gehienbat, egilearen begi-bihotzak non diren. Non mina, han (bertzeen) mihia. Paradoxikoki, Euskal kulturak modernotasunaren bidea hartu zuen garaia dugu modernotasunera iristeko gure ahaleginak neurri handi batean alferrikaltzen dituen bidearen hasiera. Abentura triste bat, Abaituak Ortiz de Zarateri bere omega zaharra eman zionean hasi zen bezalakoa.

Azken kritikak

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Asier Urkiza

Amok
Stefan Zweig

Nagore Fernandez

Auzo madarikatua
Felix Urabayen

Jon Jimenez

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Amaia Alvarez Uria

Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga

Joxe Aldasoro

Bisita
Mikel Pagadi

Mikel Asurmendi

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Asier Urkiza

Eresia
Goiatz Labandibar

Nagore Fernandez

Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu

Paloma Rodriguez-Miñambres

Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren

Mikel Asurmendi

Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain

Jon Jimenez

Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide

Paloma Rodriguez-Miñambres

Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

Hedabideak