« Isabel Salinasek poesia liburua kaleratu | Gezal zapore »
Larrosak, noizean behin / Jon Iriberri - Gerardo Markuleta / Erein, 1990
Larrosak, noizean behin Patziku Perurena / El Diario Vasco, 1990-11-28
Badu zerbait gustagarri Markuletaren poesigintzak. Agian, ederlanak noiz behinkakoa eta patxadakoa hutsik beharko luke izan. Beste guziak ez bezala, alderdi on hori nabari du esotiko samar datorkigun oñatiarrak.
Bizia bakarkako lana da. Literatura ere bai, behar bada. Arrazoi luke hortan Jonek.
Eta beldurraren alderdi faltsoa baizik ez delako, salatu egiten du koherentzia. Eta koherentzia astun hori haustea ere bada, neurri haundi batean, literatura egitea, poesia ontzea…
Baina idazteak sarritan gogorarazten dit, edozein puntu, gurutze ere badela (berau ere bi arrastoren guruzketa besterik ez delarik) eta edozein gurutzek espazioa zatitzen duela.
Eta nork du bere lanaz, hitzak baino segurtasun urriagorik? Nork du hitzak baino soldata urriagorik? Isiltasuna eraikitzen duten hots guzien orpotik gure zai bada hitz bat…
Zein da hitz hori Pako? Zein hitz hori Pelipe? Bilatu… Saiatu…
Oso gutxitan izan ohi baita poza hitz.. Hitza bera poz…
Oso laguntza gutxikoak izan bait dira guretzat, asmatu izan diraden jainko guziak.
Oi, zenbat otoitz alfer, haize zikintzeko edo deusezerako!
Zahartzaroaren maparen bila
Arantxa Urretabizkaia
Irati Majuelo
Herioa Venezian
Thomas Mann
Aritz Galarraga
Azken batean
Lourdes Oñederra
Ibon Egaña
Goizuetako folkloreaz
Patziku Perurena
Mikel Asurmendi
Dena zulo bera zen
Eider Rodriguez
Asier Urkiza
Beste zerbait
Danele Sarriugarte
Nagore Fernandez
Akabo
Laura Mintegi
Amaia Alvarez Uria
Txillardegi hizkuntzalari
Markos Zapiain
Jon Jimenez
Ahanzturaren aingerua
Maja Haderlap
Paloma Rodriguez-Miñambres
Lakioa
Josu Goikoetxea
Mikel Asurmendi
Lur mortuak
Nuria Bendicho
Irati Majuelo
Hitz etena
Eustakio Mendizabal "Txikia"
Paul Beitia Ariznabarreta
Akabo
Laura Mintegi
Joxe Aldasoro
Patrizioak eta plebeioak
Kepa Altonaga
Paloma Rodriguez-Miñambres