susa | literatur emailuak | literaturaren zubitegia | euskarari ekarriak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | ipuina.eus | ganbila.eus

« Erraietan barrena | Kristalezko hiria »

Erraiak / Danele Sarriugarte / Elkar, 2014

Erraiak Usoa Alberdi Fernandez / Aizu!, 2014-05

Azken bikote harremanaren porrota aitzakia, errepasoa ematen die narratzaileak bere buruari zein ingurukoei. Errepaso zinez intimoa, hirugarrenen begiradatik at, eta, ondorioz, ziztatzailea. Bereak eta besteenak zuritzeko betarik hartu gabe; ankerkeriatik oso gertu, batzuetan, eta bizitzak tarteka eskaintzen duen samurtasunari leku eginda, bestetan.

Askatasuna eta lotsa eza darizkio liburuari, eta umore sarkastiko ordainezinak bustitzen ditu gogoetak. Gerta daitezke mingarriak irakurlearentzat berarentzat, identifikatuta senti daitekeen heinean. Aringarriak ere bai, Euskal Herrian bera bezala bizi eta sentitzen direnak, horiek ere, badirela ohartuta. Kontalariak, nagusiki, bere burua paratzen du aurreiritzien eta hautsa alfonbra pean ezkutatzea maite dutenen suminaren jomuga. Hori bai, jakinaren gainean argi-ilunen eta kontraesanen nortasunari, euskaldunok ere “pairatzen” dugun horri, ahotsa ematen ari zaiola.

Eta estiloa. Nork bere buruarekin izaten dituen bakarrizketen anarkia, oroitzapen batetik bestera jauzi egitea, gaiak nahastea, denbora-espazio koordenadei eta narrazio lineal eroso eta zuzenei muzin egitea, barnetik marea zoroa bezala datorrenari, nahita, muga guztiak kentzea. Hori guztia, konplexu eta kortseetatik askaturiko euskaran, biltzen duen edukia bezain pertsonal, ausart eta garaikidean.