« Estasia iluntasunean | Kaosaren logika »
Diot / Gabriel Korta / Egilea editore, 2013
“Testigantza” Jose Luis Padron / Bilbao, 2014-04
Diot izeneko poesia liburu berria kaleratu du Gabriel Korta idazleak, autoedizioaren bidetik. Seigarren poema liburua du aspaldi poeta izatea erabaki zuen errenteriarrak. 17 urterekin heldu zion poesiari, eta harrezkero poeta da.
1980an argitaratu zuen Gabriel Kortak Isiletik, bere aurreneko poema liburua. Lan hura Ustela Sailarekin atera zuen. Susarekin bigarrena, Okaranak (1986). Harri hautsiak (2002) da hirugarrena. Laugarrenak lau (2010), izenburuak dioen bezala, laugarren poesia liburua du, bertan bildu zituen haren aurreko lanak, Isiletik, Okaranak, Harri hautsiak, eta ekarpen berria, Testigantza. Bosgarrena bere ibilbidean, Elurra galtza motzetan, 2012an kaleratu zuen. Diot da bere azken poesia liburua.
Baikorrago dator, bere bizi esperientziari tente eusten, ez erortzen, eta aspalditik ezagutzen dugunontzat, hobekuntza nabaria antzematen dugu Gabrielengan, oinarrizko bizi baldintzetatik hasi, eta sakontze aldera, idazten dituen poemetara iritsi arte.
Gabriel Kortak ez du maite itxurakerietan ibiltzea. Azken liburuaren aurkezpenean, Zumarragako Zelai Aristi Kultur Etxean, esan zuen lehen komunista militantea izan zela, hala ere ez dituela justifikatzen Sobietar Batasuneko iraultzan Stalinek hainbeste errusiar hil izana. Korta ez du nahi ez ezkerreko ez eskuineko diktadurarik. Baina ez dela antikomunista sentitzen. Komunista da, eta komunistek betidanik aldarrikatu dutena aldarrikatzen jarraitzen du hark ere, hau da, justizia, klase diferentziarik ez egotea, eta denok berdinak izatea legearen aurrean, alderdi batekoak izan edo bestekoak izan. Kezka politiko horietara ere maitasunez eta gogoz hurbiltzen da Gabriel Korta, poesia bidez.
Era xumean izeneko poeman, honako hau dio poetak: “Handinahirik gabe bizi naiteke, era xumean. Bosgarren solairu honetan bizi naiteke. Ez dut asko behar bizitzeko. Merkatalgoko erakustokiak begiratzearekin konformatzen naiz. Nire beharrak oinarrizkoak dira. Txiroa naiz, baina kontzientziaduna”. Halakoa da Gabriel Kortaren poesia ere.
Gabriel Kortak argi eta garbi, ozen esan nahi duena da gakoa askatasunak duela, eta askatasuna maitasuna dela. Gizartearen eta hizkuntza beraren berdintasunean, anaitasunean eta fraternitatean amesten da Gabriel Kortaren testigantza poetikoa. Azken finean, Gabriel Kortak hitzez eta obraz azpimarratzen duen bezala, testigantza kontua da dena.
Zoriona, edo antzeko zerbait
Karmele Mitxelena
Jon Martin-Etxebeste
Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain
Amaia Alvarez Uria
Arrabioen gerra
Karel Capek
Jon Jimenez
Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain
Asier Urkiza
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Nagore Fernandez
Negu batez Mallorcan
George Sand
Aritz Galarraga
Trilogia
Jon Fosse
Hasier Rekondo
Ele eta hitz. Ahoz eta idatziz
Jose Angel Irigaray
Mikel Asurmendi
Ttau eta biok
Joseba Esparza Gorraiz
Paloma Rodriguez-Miñambres
Epilogorik gabe
Elena Sanchez
Aitor Francos
Zoriona, edo antzeko zerbait
Karmele Mitxelena
Asier Urkiza
Pleibak
Miren Amuriza
Nagore Fernandez
Euskaldun fededun
Pruden Gartzia
Jon Jimenez