kritiken hemeroteka

8.607 kritika

« | »

Zerua gainbehera dator / Lorenza Mazzetti (Xabier Olarra - Fernando Rey) / Igela, 2012

Zerua gainbehera dator Irati Marañon / aiaraldea.eus, 2013-04-10

Aitortu behar dizuet liburu hau azalagatik erosi nuela. Diseinu fina eta dotorea zuen, ukitu magiko bat. Durangoko Azokan beti joaten naiz Igela argitaletxekoen standera, urtero aurkitzen baitut harribitxiren bat. Aurten liburu honen azalaz egindako poster handia zeukaten haien txokoan, eta deigarria egin zitzaidan oso. Fernando Rey itzultzailea bera zegoen standaren arduradun, eta liburuaren edukia azala bezain ederra ote zen galdetu nion. Izan ere, erabat ezezagun zitzaizkidan izenburua eta autorearen izena. Hark baietz erantzuten zidan, liburua eramateko, eta halaxe egin nuen. Ez zait damutu, arrazoia zuen.

Penny eta Baby bi ahizpa umezurtz dira, eta osaba-izeben etxean bizi dira, Toscanako villa eder batean. Pennyk berak emango digu haien bizitzaren berri: eskola, jokoak, eliza…, haurren hizkera xalo eta xumean.

Dotrina, batetik, eta propaganda faxista, bestetik, dira haien mundu-ikuskera zedarritzen duten elementuak. Helduen kezka eta arazoetatik at, zoriontsu bizi dira Penny eta Baby.

Kontua da, baina, Bigarren Mundu Gerraren amaieran gaudela, eta osaba-izeben villara ere ailegatuko direla soldaduak halakoren batean. Horrek hankaz gora jarriko du guztien bizimodua: zerua gainbehera datorkiela sentituko dute. Izan ere, osaba-izebak juduak dira, eta osaba Einstein fisikari handiaren lehengusua, eta horrek ondorio latzak izango ditu familiarentzat.

Pennyri ulergaitzak zaizkio helduen munduaren zenbait kontu. Halere, soldaduak villan agertzen diren unetik aurrera, zerbait aldatu dela sumatuko du.

Baina ni beldurrez nengoen. Ni ote nintzen beldurrez nengoan bakarra? Denak lo zeuden. Ez zuten sentitzen arriskua gero eta hurbilago mamu handi bat bezala abailtzen Villara?

Nik sentitu egiten nuen arrisku hura, baina ez zuen aurpegirik. Sentitzen nuen “etsai” hura, baina ez zuen ahotsik. Villa barrenean zegoen nonbait ezkutatuta eta ohean. Sentitzen nuen haren arnasa, baina ez nuen ikusten. Oin-punten gainean jarrita begiratu nuen kanpora, errezel gardenetan zehar.

Bero egiten zuen. Ilargia hain zegoen biribila, beldurra eman zidan. Berak ikusten zuen “mamua” han goitik, etxearen teilatutik kanpora aterata. Ez nuen izan adorerik burua leihotik ateratzeko, ez bainuen ikusi nahi Mamuaren isatsaren zati bat.

Lorenza Mazzetti zine-zuzendari eta idazle italiarrak bere haurtzaroaren kronika egiten du nobela autobiografiko eder honetan. Izan ere, Lorenzak eta haren ahizpak aitaren aldeko izebaren familiaren etxean igaro zuten haurtzaroa. Izeba hori, hain zuzen, Robert Einsteinekin ezkondua zen, Albert Einsteinen lehengusu batekin, alegia.

Gomendio bat: irakur ezazue Lorenza Mazzettik liburuaren amaieran egiten duen eskaintza.

Azken kritikak

Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Oroi garen oro
Beatriz Chivite

Maialen Sobrino Lopez

Ahanzturaren aingerua
Maja Haderlap

Asier Urkiza

Espekulazioak
Arrate Egaña

Nagore Fernandez

Dena zulo bera zen
Eider Rodriguez

Txani Rodríguez

Azken batean
Lourdes Oñederra

Mikel Asurmendi

Auzokinak
Gorka Erostarbe

Maddi Galdos Areta

Esker onak
Delphine De Vigan

Irati Majuelo

Meditazioneak gei premiatsuen gainean...
Martin Duhalde

Gorka Bereziartua Mitxelena

Urte urdin ihesak
Jesus Mari Olaizola "Txiliku"

Hasier Rekondo

Emakume oinutsa
Scholastique Mukasonga

Maialen Sobrino Lopez

Erroen izerdia
Jone Bordato

Nagore Fernandez

Azken batean
Lourdes Oñederra

Asier Urkiza

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Jon Martin-Etxebeste

Artxiboa

2025(e)ko azaroa

2025(e)ko urria

2025(e)ko iraila

2025(e)ko abuztua

2025(e)ko uztaila

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

Hedabideak