« Eragozpenak | Erantzuna [“Eragozpenak” post-ean, 2] »
Zerua gainbehera dator / Lorenza Mazzetti (Xabier Olarra - Fernando Rey) / Igela, 2012
Zerua gainbehera dator Irati Marañon / aiaraldea.eus, 2013-04-10
Aitortu behar dizuet liburu hau azalagatik erosi nuela. Diseinu fina eta dotorea zuen, ukitu magiko bat. Durangoko Azokan beti joaten naiz Igela argitaletxekoen standera, urtero aurkitzen baitut harribitxiren bat. Aurten liburu honen azalaz egindako poster handia zeukaten haien txokoan, eta deigarria egin zitzaidan oso. Fernando Rey itzultzailea bera zegoen standaren arduradun, eta liburuaren edukia azala bezain ederra ote zen galdetu nion. Izan ere, erabat ezezagun zitzaizkidan izenburua eta autorearen izena. Hark baietz erantzuten zidan, liburua eramateko, eta halaxe egin nuen. Ez zait damutu, arrazoia zuen.
Penny eta Baby bi ahizpa umezurtz dira, eta osaba-izeben etxean bizi dira, Toscanako villa eder batean. Pennyk berak emango digu haien bizitzaren berri: eskola, jokoak, eliza…, haurren hizkera xalo eta xumean.
Dotrina, batetik, eta propaganda faxista, bestetik, dira haien mundu-ikuskera zedarritzen duten elementuak. Helduen kezka eta arazoetatik at, zoriontsu bizi dira Penny eta Baby.
Kontua da, baina, Bigarren Mundu Gerraren amaieran gaudela, eta osaba-izeben villara ere ailegatuko direla soldaduak halakoren batean. Horrek hankaz gora jarriko du guztien bizimodua: zerua gainbehera datorkiela sentituko dute. Izan ere, osaba-izebak juduak dira, eta osaba Einstein fisikari handiaren lehengusua, eta horrek ondorio latzak izango ditu familiarentzat.
Pennyri ulergaitzak zaizkio helduen munduaren zenbait kontu. Halere, soldaduak villan agertzen diren unetik aurrera, zerbait aldatu dela sumatuko du.
Baina ni beldurrez nengoen. Ni ote nintzen beldurrez nengoan bakarra? Denak lo zeuden. Ez zuten sentitzen arriskua gero eta hurbilago mamu handi bat bezala abailtzen Villara?
Nik sentitu egiten nuen arrisku hura, baina ez zuen aurpegirik. Sentitzen nuen “etsai” hura, baina ez zuen ahotsik. Villa barrenean zegoen nonbait ezkutatuta eta ohean. Sentitzen nuen haren arnasa, baina ez nuen ikusten. Oin-punten gainean jarrita begiratu nuen kanpora, errezel gardenetan zehar.
Bero egiten zuen. Ilargia hain zegoen biribila, beldurra eman zidan. Berak ikusten zuen “mamua” han goitik, etxearen teilatutik kanpora aterata. Ez nuen izan adorerik burua leihotik ateratzeko, ez bainuen ikusi nahi Mamuaren isatsaren zati bat.
Lorenza Mazzetti zine-zuzendari eta idazle italiarrak bere haurtzaroaren kronika egiten du nobela autobiografiko eder honetan. Izan ere, Lorenzak eta haren ahizpak aitaren aldeko izebaren familiaren etxean igaro zuten haurtzaroa. Izeba hori, hain zuzen, Robert Einsteinekin ezkondua zen, Albert Einsteinen lehengusu batekin, alegia.
Gomendio bat: irakur ezazue Lorenza Mazzettik liburuaren amaieran egiten duen eskaintza.
Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Maialen Sobrino Lopez
Ahanzturaren aingerua
Maja Haderlap
Asier Urkiza
Espekulazioak
Arrate Egaña
Nagore Fernandez
Dena zulo bera zen
Eider Rodriguez
Txani Rodríguez
Azken batean
Lourdes Oñederra
Mikel Asurmendi
Auzokinak
Gorka Erostarbe
Maddi Galdos Areta
Esker onak
Delphine De Vigan
Irati Majuelo
Meditazioneak gei premiatsuen gainean...
Martin Duhalde
Gorka Bereziartua Mitxelena
Urte urdin ihesak
Jesus Mari Olaizola "Txiliku"
Hasier Rekondo
Emakume oinutsa
Scholastique Mukasonga
Maialen Sobrino Lopez
Erroen izerdia
Jone Bordato
Nagore Fernandez
Azken batean
Lourdes Oñederra
Asier Urkiza
Izena eta izana
Jon Gerediaga
Jon Martin-Etxebeste