« Eragozpenak | Erantzuna [“Eragozpenak” post-ean, 2] »
Zerua gainbehera dator / Lorenza Mazzetti (Xabier Olarra - Fernando Rey) / Igela, 2012
Zerua gainbehera dator Irati Marañon / aiaraldea.eus, 2013-04-10
Aitortu behar dizuet liburu hau azalagatik erosi nuela. Diseinu fina eta dotorea zuen, ukitu magiko bat. Durangoko Azokan beti joaten naiz Igela argitaletxekoen standera, urtero aurkitzen baitut harribitxiren bat. Aurten liburu honen azalaz egindako poster handia zeukaten haien txokoan, eta deigarria egin zitzaidan oso. Fernando Rey itzultzailea bera zegoen standaren arduradun, eta liburuaren edukia azala bezain ederra ote zen galdetu nion. Izan ere, erabat ezezagun zitzaizkidan izenburua eta autorearen izena. Hark baietz erantzuten zidan, liburua eramateko, eta halaxe egin nuen. Ez zait damutu, arrazoia zuen.
Penny eta Baby bi ahizpa umezurtz dira, eta osaba-izeben etxean bizi dira, Toscanako villa eder batean. Pennyk berak emango digu haien bizitzaren berri: eskola, jokoak, eliza…, haurren hizkera xalo eta xumean.
Dotrina, batetik, eta propaganda faxista, bestetik, dira haien mundu-ikuskera zedarritzen duten elementuak. Helduen kezka eta arazoetatik at, zoriontsu bizi dira Penny eta Baby.
Kontua da, baina, Bigarren Mundu Gerraren amaieran gaudela, eta osaba-izeben villara ere ailegatuko direla soldaduak halakoren batean. Horrek hankaz gora jarriko du guztien bizimodua: zerua gainbehera datorkiela sentituko dute. Izan ere, osaba-izebak juduak dira, eta osaba Einstein fisikari handiaren lehengusua, eta horrek ondorio latzak izango ditu familiarentzat.
Pennyri ulergaitzak zaizkio helduen munduaren zenbait kontu. Halere, soldaduak villan agertzen diren unetik aurrera, zerbait aldatu dela sumatuko du.
Baina ni beldurrez nengoen. Ni ote nintzen beldurrez nengoan bakarra? Denak lo zeuden. Ez zuten sentitzen arriskua gero eta hurbilago mamu handi bat bezala abailtzen Villara?
Nik sentitu egiten nuen arrisku hura, baina ez zuen aurpegirik. Sentitzen nuen “etsai” hura, baina ez zuen ahotsik. Villa barrenean zegoen nonbait ezkutatuta eta ohean. Sentitzen nuen haren arnasa, baina ez nuen ikusten. Oin-punten gainean jarrita begiratu nuen kanpora, errezel gardenetan zehar.
Bero egiten zuen. Ilargia hain zegoen biribila, beldurra eman zidan. Berak ikusten zuen “mamua” han goitik, etxearen teilatutik kanpora aterata. Ez nuen izan adorerik burua leihotik ateratzeko, ez bainuen ikusi nahi Mamuaren isatsaren zati bat.
Lorenza Mazzetti zine-zuzendari eta idazle italiarrak bere haurtzaroaren kronika egiten du nobela autobiografiko eder honetan. Izan ere, Lorenzak eta haren ahizpak aitaren aldeko izebaren familiaren etxean igaro zuten haurtzaroa. Izeba hori, hain zuzen, Robert Einsteinekin ezkondua zen, Albert Einsteinen lehengusu batekin, alegia.
Gomendio bat: irakur ezazue Lorenza Mazzettik liburuaren amaieran egiten duen eskaintza.
Poesia guztia
Safo
Mikel Asurmendi
Josefa, neskame
Alaitz Melgar Agirre
Jon Jimenez
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Jon Jimenez
Reset
Aitziber Etxeberria
Mikel Asurmendi
Baden verboten
Iker Aranberri
Jose Luis Padron
Gizaberetxoak gara
Mikel Urdangarin Irastorza
Jon Jimenez
Iragan atergabea
Julen Belamuno
Hasier Rekondo
Haragizko erreformak
Mari Luz Esteban
Mikel Asurmendi
Eusqueraren Berri onac
Agustin Kardaberaz
Gorka Bereziartua Mitxelena
Juana
Jon Artano Izeta
Mikel Asurmendi
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Jon Jimenez
Simulakro bat
Leire Ugadi
Maddi Galdos Areta
Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu
Ibon Egaña
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Paloma Rodriguez-Miñambres