« Badira ipuinak asmatzeke, oraindik | Gauak merezi du »
Des egiten / Ione Gorostarzu / Elkar, 2012
Nitasunaren hedapena Javier Rojo / El Correo, 2012-03-12
Ione Grostarzuk Des egiten izenburuarekin eskaintzen digun poema liburua bere literatur ibilbidearen hasieran kokatzen da. Eta alor horretako hasierako liburuei dagokienez, ia espero litezkeen osagai gehienak agertzen zaizkigu bertan. Alde batetik, poesiak ohikoak dituen gaiak agertzen dira. Amodiozko poemak dira batzuk, baina maitasunaz hitz egiterakoan sexuaren gaia ere agertzen zaigu tartean, bi gai hauek banaezinak izango balira bezala. Liburu honetan agertzen zaigun beste gai bat, bakardadearena da, poeta erromantikoekin gertatzen den bezala, poetaren eta munduaren artean dagoen lubakiaren presentziak besteekin erosoa sentitzeko aukera galaraziko balu bezala, poema batzuetan munduan egokitzeko sentimendua adierazten den arren. Eta gizakia bere mugen jakitun delarik, heriotzaz aritzen diren beste poema batzuk ere agertzen dira. Edonola ere, liburu honetako testuak irakurrita, ematen du bere identitatearen bila dabilen idazle baten aurrean gaudela, pertsona zein idazle moduan bere lekua zein izan litekeen bilatzen duela baitirudi. Eta alde honetatik begiratuta poesia guztia nitasunaren hanpadura batetik sortu dela esan daiteke, zeren guztiaren erdigunean poetaren ‘ni’a baitago. Batzuetan esan izan da poesia ‘ni’aren adierazpena dela, antzerkia (‘zu’) eta nobela (‘hura’) ez bezala. Baina kasu honetan ‘ni’ hori alde guztietara, beste guztia ia desagerrarazi arte, hedatzen delarik, poetak bere burua gai poetiko bakarra bihurtu du. Gauzak honela, poesia sentimenduen adierazpen moduan ulertzen da hemen, eta alde horretatik benetakotasuna azpimarratu behar dugu. Baina norberaren sentimenduen adierazpen horrek berak batzuetan testuek beharko luketen elaborazio poetikoaren falta aurkezten du kontrapisu moduan. Izan ere, sentimenduen adierazpena beharrezkoa izan daiteke poesia egiteko, baina ez da nahikoa.
Bere burua erdigunean jarrita, poeta guztiek egin behar duten lehenengo urratsa egin du idazleak. Urrats hori egin gabe (eta urrats horrek inplikatzen duen horretatik askatu gabe) ez baitago ibilbide poetikorik burutzerik, baina hurrengo urratsek markatuko dute benetan zein izango den poetaren lekua gure literaturan.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez