kritiken hemeroteka

8.196 kritika

« | »

Hiri gorritik / Asier Serrano / Elkar, 2010

Harrotasuna Igor Estankona / Argia, 2010-10-03

Hasieran Asier Serranok harrokeria jarrera bat hartu duela iruditu zait. Leonard Cohenen arrandikeriaren —“segi arraunean ibaian gora, maitea. Nik ez zaitut abandonatuko”— eta rap kantarien zabarkeriaren arteko —“zaindu zaitez laztana”— tonu distantearekin hasten da Hiri gorritik. Baina liburuak harrotasunerantz egiten du gero, leundu egiten da hizkera apatikoa, eta eibartarrak maitasunari buruzko beste lezio bat uzten digu, bere hitz terrible horiekin. Ondo etorri, atzera be, emakume biluzi eta gizon beldurtien unibertsora, larruzko jakak aldean dabiltzan kantari xamurren letretara, sentimendu eder eta irudi bortitzak nahasten dituen Asier Serrano itzuli delako, finean: zinismo eta apaltasunaren nahaste perfektu horretan erabiliko zaitu berrogeita bederatzi piezatan zehar.

Castillo Suarezek hitzaurre labur bikainean dioen legez, hiri gorrian ezagutu genuen elkar. “Gazteak ginen artean, eta hiri ezezagunean geratuko ginela uste genuen, biok elkarrekin. Hitz egin genuen bizitzaz, heriotzaz eta maitasunaz gainontzeko guztia sobran zela uste genuelako”. Bada hiri gorri bat (Elkar, 1997), Picassoren zaldia (Elkar, 2007) eta oraingo hiri gorri honen artean, izan ere, eten ez den hari bat dago, hirurogeita hamarreko hamarkadan jaiotako poeten soinu banda entzuten da atzetik.

Asier Serranoren poemak leitzea da ametsak errepasatzea. “Ezkontza” eta “arma” eta “bihotza” eta “larrosa” eta “bakardadea” bezalako kontzeptuak ahapaldi berean sartzeko kapaz den mugimendu estetiko bateko idazle gailena oraindik badabilela ikusteko aukera eskaintzen du liburu honek.

Hiri gorritik Picassoren zaldia baino hobea da, eta Bada hiri gorri bat aurreko biak baino askoz hobea begitandu zait, eta orrialdeak pasatu ahala otu zait Serranoren jarioa ez dela etengo, irudimenak bizi duelako idazle hau. Narratiban baino askoz presenteago dago, gainera, bere berba poesian: korapilatsua da, baina erraz ulertzen dugu; poemek ez daukate ia esanahi logikorik, baina ederto adierazten dute adierazi beharrekoa. Epikaren eta poeta erromantikoen amodio ilunaren arteko hiri gorri gehiago etorriko direla badakigu, honenbestez. Hiriok behar ditudala ohartu naiz orain, beharbada. Batzuetan denok behar izaten dugu era honetako artea: buruak atseden hartzen du, eta bihotza hasten da irakurtzen.

Azken kritikak

Maskara baten aitortza
Yukio Mishima

Ibai Atutxa Ordeñana

Emakume gaiztoak
Marilar Aleixandre

Jon Jimenez

Baserria (h)uz(s)ten
Oskar Gaztelu Bilbao

Maddi Galdos Areta

Animalia domestikoak
Esti Martinez

Irati Majuelo

Ni ez naiz hamalau
Karlos Linazasoro

Hasier Rekondo

Ura saltoka
Juan Kruz Igerabide

Jon Martin-Etxebeste

Oso latza izan da
Xabier Mendiguren Elizegi

Mikel Asurmendi

Su festak
Jon Urzelai Urbieta

Jon Jimenez

Azpimarrak
Nerea Balda

Paloma Rodriguez-Miñambres

Su festak
Jon Urzelai Urbieta

Eneko Barberena

Arrain hezur bat eztarrian
Olatz Mitxelena

Ibon Egaña

Lurraz beste
Garazi Arrula Ruiz

Mikel Asurmendi

Cayo Hueso
Oihane Amantegi Uriarte

Jon Jimenez

Cayo Hueso
Oihane Amantegi Uriarte

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2023(e)ko iraila

2023(e)ko abuztua

2023(e)ko uztaila

2023(e)ko ekaina

2023(e)ko maiatza

2023(e)ko apirila

2023(e)ko martxoa

2023(e)ko otsaila

2023(e)ko urtarrila

2022(e)ko abendua

2022(e)ko azaroa

2022(e)ko urria

Hedabideak