« Gasolindegian erretzen | Pinguinoei buruzko hausnarketa »
Gizakiaren minak / Karlos Linazasoro / Erein, 2010
Existentziaren oinazeaz Javier Rojo / El Correo, 2010-06-19
Ia batera Karlos Linazasorok bi liburu eskaini ditu: bata haikuz osatua, Hamazazpikotan izenburua duena eta orain aste batzuk orrialde hauetan dagoeneko komentatua; bestea narrazio liburu bat da, Gizakiaren minak izenburukoa. Hamaika narrazio biltzen dira bertan eta atentzioa ematen duen lehenengo ezaugarria narrazioen artean dagoen desberdintasuna da, batzuetan liburua narrazioak egiteko kontamolde desberdinen adibide modukoa izateraino.
Borgesen itzalpean idatzitako narrazioak ditugu, lehenengoa adibidez, non heriotza agertzen baitzaigu bizitzari zentzua ematen dion epifania moduan. Edonola ere, heriotza desagertzean datzalarik, epifania hau ironikotzat baizik ezin dugu hartu. Beste narrazioren batek Carver-ek eguneroko bizitzan aurkitzen zituen mamuen berpiztea dirudi, Tom Waits-en blues baten zipriztinez hornituta. Kafkaren mundu absurdoak eta ia zientzia fikziozkoak diruditen haluzinazioak ere agertzen zaizkigu, pertsonaien kontzientzian sartzen diren narrazioekin batera. Narrazio errealistatik apokrifoen erabilerara mugitzen delarik, liburuan agertzen diren narrazioak hainbat eskuk idatzi dituztela ematen du. Onerako zein txarrerako, zeren estilo eta teknika aniztasun honi interpretazio desberdinak eskain diezazkiokegu.
Batzuek idazlearen malgutasuna ikusiko dute bertan, maskara eta ahots desberdinen atzean bere burua ezkutatzen duelarik. Besteren batek pentsa lezake idazlea ahots propio baten bila dabilela, eta hortik desoreka. Teknika eta estilo aldetik desberdinak badira ere, badago partekatzen duten punturik. Bizitzaren aurreko jarrera orokorra, adibidez: bizitzaren oinarrian oinazea dagoela erakusten dute narrazio gehienek, eta oinaze horren aurrean gizakia nora ezean dabilen gizagaixo xume bat baizik ez da. Eta hiru narrazioren kasuan argumentuaren aldetik loturaren bat ere badago, pertsonaia berberaren bizitzaren hiru momentu kontatuko balitzaizkigu bezala.
Lehen aipatutako interpretazio horien artean, nik malgutasunarena hautatzen dut.
Zero
Aitor Zuberogoitia
Amaia Alvarez Uria
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Aiora Sampedro
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Mikel Asurmendi
Egurats zabaletako izendaezinak
Rakel Pardo Perez
Jon Jimenez
Antropozenoren nostalgia
Patxi Iturregi
Asier Urkiza
Barrengaizto
Beatrice Salvioni
Nagore Fernandez
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Lautadako mamua
Xabier Montoia
Aiora Sampedro
Berbelitzen hiztegia
Anjel Lertxundi
Mikel Asurmendi
Haize beltza
Amaiur Epher
Jon Jimenez
Coca-Cola bat zurekin
Beñat Sarasola
Asier Urkiza
Girgileria
Juana Dolores
Nagore Fernandez
Berlin Alerxanderplatz
Alfred Döblin
Aritz Galarraga
Teatro-lanak
Rosvita
Amaia Alvarez Uria