« Gasolindegian erretzen | Pinguinoei buruzko hausnarketa »
Gizakiaren minak / Karlos Linazasoro / Erein, 2010
Existentziaren oinazeaz Javier Rojo / El Correo, 2010-06-19
Ia batera Karlos Linazasorok bi liburu eskaini ditu: bata haikuz osatua, Hamazazpikotan izenburua duena eta orain aste batzuk orrialde hauetan dagoeneko komentatua; bestea narrazio liburu bat da, Gizakiaren minak izenburukoa. Hamaika narrazio biltzen dira bertan eta atentzioa ematen duen lehenengo ezaugarria narrazioen artean dagoen desberdintasuna da, batzuetan liburua narrazioak egiteko kontamolde desberdinen adibide modukoa izateraino.
Borgesen itzalpean idatzitako narrazioak ditugu, lehenengoa adibidez, non heriotza agertzen baitzaigu bizitzari zentzua ematen dion epifania moduan. Edonola ere, heriotza desagertzean datzalarik, epifania hau ironikotzat baizik ezin dugu hartu. Beste narrazioren batek Carver-ek eguneroko bizitzan aurkitzen zituen mamuen berpiztea dirudi, Tom Waits-en blues baten zipriztinez hornituta. Kafkaren mundu absurdoak eta ia zientzia fikziozkoak diruditen haluzinazioak ere agertzen zaizkigu, pertsonaien kontzientzian sartzen diren narrazioekin batera. Narrazio errealistatik apokrifoen erabilerara mugitzen delarik, liburuan agertzen diren narrazioak hainbat eskuk idatzi dituztela ematen du. Onerako zein txarrerako, zeren estilo eta teknika aniztasun honi interpretazio desberdinak eskain diezazkiokegu.
Batzuek idazlearen malgutasuna ikusiko dute bertan, maskara eta ahots desberdinen atzean bere burua ezkutatzen duelarik. Besteren batek pentsa lezake idazlea ahots propio baten bila dabilela, eta hortik desoreka. Teknika eta estilo aldetik desberdinak badira ere, badago partekatzen duten punturik. Bizitzaren aurreko jarrera orokorra, adibidez: bizitzaren oinarrian oinazea dagoela erakusten dute narrazio gehienek, eta oinaze horren aurrean gizakia nora ezean dabilen gizagaixo xume bat baizik ez da. Eta hiru narrazioren kasuan argumentuaren aldetik loturaren bat ere badago, pertsonaia berberaren bizitzaren hiru momentu kontatuko balitzaizkigu bezala.
Lehen aipatutako interpretazio horien artean, nik malgutasunarena hautatzen dut.
Izena eta izana
Jon Gerediaga
Asier Urkiza
Amok
Stefan Zweig
Nagore Fernandez
Auzo madarikatua
Felix Urabayen
Jon Jimenez
Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell
Amaia Alvarez Uria
Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga
Joxe Aldasoro
Bisita
Mikel Pagadi
Mikel Asurmendi
Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell
Asier Urkiza
Eresia
Goiatz Labandibar
Nagore Fernandez
Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren
Mikel Asurmendi
Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain
Jon Jimenez
Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide
Paloma Rodriguez-Miñambres
Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga
Mikel Asurmendi