« Groucho liburua | Basamortuan gal ez dadin »
Eta ez zen alerik ere geratu / Agatha Christie (Koro Navarro) / Igela, 2005
Harrapazank Ander Irizar / Diario de Noticias, 2005-10-30
Hiltzaile bat, leku batean bakartutako pertsona batzuk, korapiloa azkenera arte askatu ia ezina, misterioa…: Agatha Christieren lanen ezaugarri gehientsuenak biltzen ditu Eta ez zen alerik ere geratu honek. Dozenaka hilketa-nobela idatzi zituen autore ingelesak, eta honako hau, Igela argitaletxearen Enigma sailean argitaratu berria, ezagunenetakoa eta hoberenetakoa dugu. Agatha Christiek 1939an idatzi zuen Eta ez zen alerik ere geratu, eta Roger Ackroyden hilketa liburuarekin 1926an gertatu bezala (esan dezagun, bide batez, iaz sail berean argitaratu zuela liburu hori Igelak), nobela honek ere ordura arte misteriozko nobeletan arau ziren batzuk hautsi eta mugarri bihurtu zen. Horrela, esate baterako, ez da agertzen kasua argitzen duen detektiberik, eta justiziak ere ez du hiltzailea harrapatzen.
“Locked room mystery” erako nobelatzat jo dezakegu Eta ez zen alerik ere geratu: pertsonaiak leku batean irten ezinik daude —uharte batean, kasu honetan—, hiltzailea horietako bat da, nahiz eta ezinezkoa dirudien, eta irakurleari datu guztiak ematen zaizkio misterioa argitzen saia dadin —ez du lan erraza izango, hala ere—. Kontakizuna Ingalaterrako kostaldeko uharte txiki batean gertatzen da. Han biltzen dira elkar ezagutzen ez duten hamar lagun, eta banan-banan hilda agertzen hasten dira. Uhartean ekaitza dela-eta isolaturik, beraietako batek behar du, halabeharrez, hiltzailea. Hori jakiteak, eta hilketak iragarrita egoteak, nolabaiteko estutasun sentipena sorrarazten du, eta liburu honek badu, beharbada, Agatha Christieren beste liburu batzuek ez duten thriller ukitu bat.
Esan behar da liburu hau euskaraz argitaratzen den bigarren aldia dela. Aurreko itzulpena Txertoa argitaletxeak argitaratu zuen orain dela hamalau urte, 1991n; orduko hartan, Hamar beltx izenburupean argitaratu zen. Oraingoan, aldiz, mingarria ez gertatze aldera ingelesez nagusitu den izenburuari jarraikiz, Eta ez zen alerik ere geratu izenburuarekin heldu zaigu. Orduan bezala, orain ere, Koro Navarrok sinatu du itzulpena. Hori horrela, pentsa lezake norbaitek ez dela aldaketa handirik egongo, testua berdintsua izango dela. Ez, ba: alde handia dago; askoz ere hobea da oraingoa. Eta hori euskara idatziak azken urteotan egin duen aurrerabide izugarriaren erakusgarri dugu; izan ere, askoz ere finkatuagoa dago euskara idatziaren eredua gaur egun, eta hori, noski, itzulpenetan ere islatzen da. Irakurleak, beraz, ez du aitzakiarik misterio-nobela ezagun honi heldu eta hiltzailea nor den asmatzen ez saiatzeko, baina, betiere, azken orria begiratu gabe…
Zero
Aitor Zuberogoitia
Amaia Alvarez Uria
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Aiora Sampedro
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Mikel Asurmendi
Egurats zabaletako izendaezinak
Rakel Pardo Perez
Jon Jimenez
Antropozenoren nostalgia
Patxi Iturregi
Asier Urkiza
Barrengaizto
Beatrice Salvioni
Nagore Fernandez
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Lautadako mamua
Xabier Montoia
Aiora Sampedro
Berbelitzen hiztegia
Anjel Lertxundi
Mikel Asurmendi
Haize beltza
Amaiur Epher
Jon Jimenez
Coca-Cola bat zurekin
Beñat Sarasola
Asier Urkiza
Girgileria
Juana Dolores
Nagore Fernandez
Berlin Alerxanderplatz
Alfred Döblin
Aritz Galarraga
Teatro-lanak
Rosvita
Amaia Alvarez Uria