« Zumalakarregi, antzeztua | Hiltzaileak »
Ihauteriko erokeriak / Pio Baroja (Mikel Azurmendi) / Baroja, 1986
Ihauteriko erokeriak Mikel Mendizabal / Argia, 1987-03-29
  Gure  herriak  izan  duen  nobelista  hoberenetakoaren  edota  hoberenaren  liburu  bat  eskutartean  hartzea  ezinbestekoa  eta  interesgarria  dugu.  Baroja  Donostian  jaio  eta  hazi  zen  eta  gure  hizkuntza  ezagutzen  zuen,  hala  eta  guztiz  tristea  idazle  bikain  hau  “euskal  idazlea”  ezin  konsideratzea  bere  obra  guztia  erderaz  idatzi  zuelako  eta  horretarako  gure  hizkuntzan  idaztea  derrigorrezkoa  dugu.  Ezin  dugu  ordea,  Barojaren  garaia  ahaztu,  hots,  ez  zen  arruntena  XIX.  bukaeran  eta  XX.  hasieran  euskaraz  idaztea  hau  hizkuntza  familirra  besterik  ez  zelako.
Denok  irakurri  ditugu  Barojaren  betiko  liburuak.  Entretenigarriak,  biziak,  abentura  eta  erromantizismoz  betetakoak…  Ez  zen  hala  eta  guztiz  horrelakoa  izan  bere  obra  guztia,  eta  “ihauterietako  erokeriak”  azken  hauetakoa  dugu.  Emakume  interesgarria  ezagutu  zuen  behin  idazleak  trenean  bidaia  bat  egiten  ari  zela.  Bertan  literaturari  buruzko  elkarrizketa  dute,  arte  honek  duen  zailtasunari  buruz,  zaila  omen  zelako  bere  garaiean  Shakespeare  edo  Calderón  bezain  kalitatezko  idazleak  topatzea.  Garai  hartako  zinemari  buruzko  ikuspuntua  ere  ez  da  falta,  hots,  Barojaren  arteari  buruzko  ikuspuntu  txikia,  eta  gauza  da  azkenenan  emakumeak  idazlea  konbenzitzen  duela  nobela  fantastiko  bat  idazteko,  “ihauteriko  erokeriak”  hain  zuzen.
Bertan  XIX.  mendeko  Madrilgo  giroa  agertzen  zaigu,  festak,  elkarrizketak,  aurkezpenak…  Idazleak  kritika  soziala  egiten  du  ihauteriko  jai  bat  duela  medio.  Bertako  pertsonaia  ezberdinak  aztertuz:  militar  bat,  jende  konbentzionala,  harroputza…  Oinarria,  euskaldun  baten  (zenbait  alabekin  alarguna  geratu  dena)  eta  emakume  baten  amodiozko  kondaira  dugu.  Traizioa,  adiskidetasuna,  zuzentasuna  etabar  agertzen  zaizkigu  aztergai.
Ez  da  ikus  dezkezuenez  Barojaren  abentura  nobela  bat.  Hala  eta  guzti  nobela  eta  gai  mota  ezaberdinak  aztertu  zituen  idazle  honek,  eta  denetan  ez  bada  gehienetan  badu  bere  kutsua  zenbait  puntutan,  jendearen  azterketetan  adibidez,  bere  deskribapenetan,  edota  Madrid  eta  Euskal  Herriari  ematen  zion  hain  kutsu  berezi  horretan.
Ez da Barojaren lehen liburua euskarara itzuli dena, askoz hobea litzateke dudarik gabe gure hizkuntzan idatzi izan balu, gure literaturari aberastasun ikaragarria emanaz, baina gauzak edo garaiak ez ziren hala izan. Ondo iduritzen zaigu hala eta guztiz bere zenbait obra, nahiz eta ezagunenak ez izan, euskarara itzultzea.
Lur mortuak
Nuria Bendicho
Irati Majuelo
Hitz etena
Eustakio Mendizabal "Txikia"[z-247]
Paul Beitia Ariznabarreta
Akabo
Laura Mintegi
Joxe Aldasoro
Patrizioak eta plebeioak
Kepa Altonaga
Paloma Rodriguez-Miñambres
Nork gudura haroa?
Patziku Perurena
Mikel Asurmendi
Aizkorak eta gutunak
Edorta Jimenez
Asier Urkiza
0 negatiboa
Arantzazu Lizartza Saizar
Nagore Fernandez
Akabo
Laura Mintegi
Aiora Sampedro
Espainolak eta euskaldunak
Joxe Azurmendi
Mikel Asurmendi
Lakioa
Josu Goikoetxea
Irati Majuelo
Poesia guztia
Safo
Aritz Galarraga
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Maddi Galdos Areta
Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe
Hasier Rekondo
Akabo
Laura Mintegi
Jon Jimenez