kritiken hemeroteka

8.592 kritika

« | »

Urrezko triangelua / Jon Arretxe / Elkar, 1995

Gezurra antzeman Ibon Iribarren / Euskaldunon Egunkaria, 1996-09-14

Abentura eta era berean bidaia liburua, hariak ekialde urruneko lurraldeetan hartzen baitu leku, Jon Arretxeren ohiturari jarraiki beste lekuak, beste munduak gugana ekarriz.

Irakurleari berehalaxe otuko zaion eran, urrezko triangeluak badu Asia barneko kokapen geografikoa ezezik, beste esanahi sujerenteagorik. Egia esan, nobelaren orrialde asko eta askotan gutxi adituko du Laos, Birmania eta Tailandia arteko lur eremu hari buruz, putetxe eta bestelako lokaletan topaturiko triangeluek orrialde hauetxek gaineztatzen dituztelarik.

Bertan, lehenik Bangkok hirian eta geroago beste herriska txikietan, dena da zikina. Zikinak jendez zein zaborrez bete kaleak, zikinak trabesti, homosexual eta urdangek pozten dituzten gauak, zikinak opio keak berotutako tabernak. Garbitasun apur bakarra body-body masaialari batek, Nittayak, ekarriko du atal hauetara, bere lurrin eta xaboiez.

Ezin ezer erromantikoagorik espero Jon Arretxek hautatu duen lehen protagonista honengandik, bere emaztegaia aldarean utzita alde egin baitzuen Tailandiara. Baina tartean izango du lekurik maitasunarentzat ere. Eta honetxek emango dio bira ikusgarria istorioari.

Guztia aldatuko da. Liburuaren bigarren zatian ikasiko du irakurleak urrezko triangelua munduko opio landaketarik handienak dituen lurralde bat dela. Berau izango da hemendik aurrera hariaren erreferentzia puntua, pertsonaia guztiak biltzen dituen oinarrizko zutabea.

Une orotan intentzio bikoitzeko eleberria dugu honako hau, kaleitxi batera helduak ginenean irteerarik bitxi eta harrigarrienak idorotzen dituena. Hasiera batean zeharo aurreikusgarria iduri, eta alde batetik zein bestetik irakurleak ustegabe mordoa jasoko du. Honela, partitzeko orduan liburu osoaren haria zena ez da azkenean kristal zati hautsi bat baino, ispilua eratzen duten kristal zati guztien arteko bat. Eta eleberria ipuin bilduma ere badela ikasten du irakurleak.

Horrez gain, abentura liburu batek ezinbesteko duen abiada arinak eta beronen laburtasunak dexente laguntzen dute, irakurketa bakarrean hasieratik bukaerarainoko bidea egitea ahalbidetuz. Bangkokeko kale lizunak ikusteaz nazkatu ez eta aurrera darraien orok zail izango du liburua uzten. Hala ere, estilo apal eta erraz honek ez dio nobelari ikutu literarioago bat kentzen, batik bat bukaeran. Bertan, hasiera bateko zikintasunean espero ez zitekeen egoera polit batera iritsiko da istorioa, galtzaileek ere duintasunik badutela ikus dezagun.

Azken kritikak

Zahartzaroaren maparen bila
Arantxa Urretabizkaia

Irati Majuelo

Herioa Venezian
Thomas Mann

Aritz Galarraga

Azken batean
Lourdes Oñederra

Ibon Egaña

Goizuetako folkloreaz
Patziku Perurena

Mikel Asurmendi

Dena zulo bera zen
Eider Rodriguez

Asier Urkiza

Beste zerbait
Danele Sarriugarte

Nagore Fernandez

Akabo
Laura Mintegi

Amaia Alvarez Uria

Txillardegi hizkuntzalari
Markos Zapiain

Jon Jimenez

Ahanzturaren aingerua
Maja Haderlap

Paloma Rodriguez-Miñambres

Lakioa
Josu Goikoetxea

Mikel Asurmendi

Lur mortuak
Nuria Bendicho

Irati Majuelo

Hitz etena
Eustakio Mendizabal "Txikia"

Paul Beitia Ariznabarreta

Akabo
Laura Mintegi

Joxe Aldasoro

Patrizioak eta plebeioak
Kepa Altonaga

Paloma Rodriguez-Miñambres

Artxiboa

2025(e)ko azaroa

2025(e)ko urria

2025(e)ko iraila

2025(e)ko abuztua

2025(e)ko uztaila

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

Hedabideak