susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Oteiza dela-eta | Lizardi eta Gerbault »

Bordelera / Felipe Juaristi / Erein, 1996

Heriorekin jolasean Javier Rojo / El Correo, 1996-09-12

Leiendaren denboran hondoratzen den lehenaldi batean, Zalduna, Soldadua, Apaiza, Poeta eta Musikaria elkartzen dira Bordelera joateko asmoz. Normandarren eta Angelesen gudua bukatu berria da eta horiek, Normandarrak izanik, garaile gertatu dira. Baina Bordeleko bidean ostatua hartzen duten etxean norbait dute beren zain… Euskal literaturan gai historikoak-edo erabiltzeko joera oso handia izan da eta, ziklikoki behintzat, leku garrantzitsua bete izan dute. Adibide moduan, hor daude Auñemendiko lorea edota Yon Etxaideren eleberriak. Azken urte hauetan ziklo berri batean sartu garela ematen du, baina orain, obrak, historian barik, leiendan errotuago daudela dirudi: hori erakusten bide dute, behintzat, kronologia zehatzaren faltak eta elementu fantastikoen presentziak. Felipe Juaristiren Bordelera bide honetatik doa. I. Bergman-en Zazpigarren zigilua-tik aterata diruditen eszena batzuen laguntzarekin, personaiek bere patuari itzurtzeko egiten dituzten ahaleginak kontatzen ditu. Baina, “Dayoub, Bagdadeko morroia”-n ez bezala, trikimailuek ez dute ezertarako balio pertsonaien zain dagoen ezezagunak planteatzen duen jokuan. Herio atzeratu daiteke, eta beste baterako utzi bere lana, baina partida bukatzean beti izango da garailea.