« Behi baten anabasisa | Pro libertate patria »
Metxa esaten dioten agirretar baten ibili herrenak / Koldo Izagirre / Elkar, 1991
Agirrek Euzkadi merezi du Joxan Oiz / Euskaldunon Egunkaria, 1992-02-29
Mendeurren eta ospakizunez beteriko garaiotan, laster urtebete izango da 1990eko Gazteentzako Bilintx Literatur Lehiaketako obra sariduna plazaratu zela. Iazko udaberriarekin batera Koldo Izagirrek ezagutarazi bait zituen gerora oso ezagun bihurtuko ziren Nikola Agirreren pasadizuak, Metxa esaten dioten agirretar baten ibili herrenak.
Urtebete pasa da, kasik, eta denok gara agirretarrago. Geroztik bi argitalpen kaleratu eta hamaikatxo irakurleren zaletasun metxa piztu eta txukatu egin da, ase-ase eginda. Agirretar egoskorra hizpidera ekarri dute, dugu, makina bat aldiz oraindik kutsu olinpikorik ez zuen udaberri harrez geroztik. Paperetan, ordea, ez da gehiegitan ageri Izagirreren azken kumeari buruzkorik. Neronek sorturiko aitzakiari eutsi eta saiatuko naiz, beraz, “Metxari” buruz zerbait idatzita uzten, geratzen zaizkidan lerroetan.
Haurrekin kontuz ibili behar dela, ez zaiela gezurrik esan behar, gauza gordinegiak ez dietela onik egiten, ez dela komeni haurrek gauza hauek jakitea (sic) kontutan hartuta, gaztetxoentzako sailean argitaraturiko liburua adin guztientzako izateko tankera du; umore, ironia eta trajeria pixka batez gozaturik. Amaiur Gudalosteko telegrafista, Polikarpov Koadrilako xagu errusietako pilotua zein, besteak beste. Santoñako preso kanjeatu izandakoaren istorioak liluratu egin gaituzte.
Horren urruna ez den historia zein gaur egungo istorioak ageri zaizkigu bertan. Oroitzapen Historikoa zer den gogorarazi digu aguretu gabeko aitonaren oroimenak. Eguneroko errealitatea ere bai. Mami serioa azal gozoaz bildu du Izagirrek. Ohizko euskara aberats eta idazkera joria ez ezik, pasaitarrak ironia erabili bait du maisuki. Izagirre begiak irekitzen saiatu da, akaso, irribarrearen giltzarekin.
Umeei izkutatu behar zaizkien istoriook ez dira kontu berri Izagirrerengan. “Euzkadi merezi zuten” hartan agertzen zaizkigun pasadizu asko “Metxan” berreskuratu ditu. Esaterako, Euzkadi euzkotarron aberria dela umeei irakatsi eta gero, euskaldunon odolak ez zuela odolkiak egiteko ere balio, zioen Don Mateo Don Felix bihurtu du Izagirrek. Gerraosteko kultur zein giza errepresioa ageri zaigu berriro. Oraingoan, ordea, orduko lekukoa zaharturiko Metxa da. Oroimen freskoduna. Oroimena ez da ondo dihoakion gauza bakarra, ikusmena ere ondo dabilkio. Beharko. Egun ere zuzeneko lekukoa bait da. Begiak ixten ez dituena.
“Euskadi merezi zuten” hartan, estiloa ez zen hain erraza, umorea ez zen horrenbeste ageri. Hala ere, Txirritaren Donostialde hura isladatzen zuen liburu ederrak bere mailako oinordekoa izan du: Odon Elorzaren mundua grazia handiz isladatzen duen liburua.
Izena eta izana
Jon Gerediaga
Asier Urkiza
Amok
Stefan Zweig
Nagore Fernandez
Auzo madarikatua
Felix Urabayen
Jon Jimenez
Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell
Amaia Alvarez Uria
Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga
Joxe Aldasoro
Bisita
Mikel Pagadi
Mikel Asurmendi
Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell
Asier Urkiza
Eresia
Goiatz Labandibar
Nagore Fernandez
Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren
Mikel Asurmendi
Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain
Jon Jimenez
Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide
Paloma Rodriguez-Miñambres
Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga
Mikel Asurmendi