susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Euskal loraldiaren kritikaren kritika | Gogoan hartzeko ipuinak »

Hemen gauak lau ertz ditu / Mikel Ibarguren / Susa, 1996

Poesiaren mugak Javier Rojo / El Correo, 1997-05-08

Liburuaren hitzaurrean adierazten zaigunez, kartzelan idatzitako poema liburua da hau. Datu hau kontutan hartuta, erraz ulertzen da bertan agertzen den erreferentzia mundu mugatua: hormak, hesidun leihoak, bakardadea… honelako osagaiak agertzen dira aldi oro, funtsean amodiozkoak izan nahi duten poema hauetan. Desoreka handia dago, ordea, lehenengo poemen eta azkenengoen artean. Lehenengoetan (ia liburu osoa, bestalde) egileak errekurtso gutxi erabili ditu, prosaren mugan dauden testuak sortuz. Idazlearen egunkari arrunta dirudite orri hauek, sentimentutik idatzitako testu zuzenak. Azken poemetan hausnarketari leku handiagoa utzi zaio, errekurtsoen aldetik besteak baino askoz aberatsagoak direlarik ere. Xabier Mendiguren Elizegik, poesia emea edo ahula arbuiatuz, liburu hau bestelako poesia baten adibidetzat eman du orain dela gutxi: liburu hau, beraz, poesia arra edo indartsuaren adibidea izango litzateke. Baina benetan horrelakotzat hartu daiteke etsipenetik ihes egiteko “gauaren uremean” oheratzen den idazle baten lana? Eta bukatzeko, gogoratu behar da poesiaz aritzean askotan ahaztu ohi den gauza bat: Poesiak sentimentuak adierazteko balio dezake, baina nekez sortuko da poesia sentimentu hutsetik.