susa | literatur emailuak | literaturaren zubitegia | euskarari ekarriak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | ipuina.eus | ganbila.eus

« Baserritarren bizitza | Parisko bizitza »

Charles Chaplin / Mikel Asurmendi / Elkar, 1997

Jenioaren bizitza Javier Rojo / El Correo, 1998-01-28

Jenio baten bizitza kontatzea zaila izan behar da, eta jenio hori zinema bezalako mundu batean aritu izan bada, are zailagoa nonbait, aldez edo moldez denok ezagutzen baitugu pertsonaia hori eta neurri batean behintzat denok geure egin baitugu. Aurreritziz beterik gaude alegia. Horrexegatik pertsonaiaren atzean izkutatzen den benetako pertsonaren izaera eskuratu nahi dugunean arrotz suertatu ahal zaigu. Niri halako zerbait gertatzen zait Chaplinen kasuan: Charlot asmatu zuen aktorearen atzean gordetzen den pertsona kontraesanez beteta agertzen zait, ezezaguna. Horregatik uste dut Mikel Asurmendik lan zaila hartu duela pertsona horren bizitza kontatzerakoan. Idazleak Chaplinek noiz non zer egin zuen esaten digu batez ere, datak, lekuak eta ekintzak azalduz, gainera era atsegin eta zaluan egin ere, ia-ia eleberri bat bailitzan. Batzutan pertsonaiaren pentsamenduan eta sentimenduetan sartzen ere saiatzen da, eta honetan du liburu honek bere alderdirik ahulena, hori azaldu nahi duenean azalean geratzen baita, hitz joku errez batekin adierazteko. Egia da honelako tamaina txikiko biografia bati ezin zaiola gehiegi eskatu, eta argi dago egin duena (noiz, non, zer) ondo egin duela. Baina egiteke utzi zuena nire ustez interesgarriagoa zen.