« Ana Urkizaren “Gela ilunetatik” | Tituluak diona »
Azalaren kodea / Miren Agur Meabe / Susa, 2000
Larruazalaren xamurra eta larritasuna Iñaki Mendizabal / Deia, 2001-04-04
Otamendiren Bakarrik bahago neguan poema liburua irakurri nuenetik ez nuen horrelakorik gogoratzen, ez eta sentitu ere. Tartean —esan beharra dago— irakurri barik utzi ditut hainbat poesia liburu. Baina irakurritakoen artean “Oto” eta Miren Agurren azken honekin geratuko nintzateke. Norberekeri subjektiboa, edonola ere. Pasa den astegoienean Miren Agur Meabe lekeitiarraren Azalaren kodea-k Madril aldetik datorren Kritika Saria jaso zuen. Baina, sariak sari, liburu honek edonor hunkitzeko ahalmena du. Bidaia benetakoa eskaintzen digu Miren Agurrek hemen, xamurra batzutan, bortitza eta gordina tarteka. Azalari ematen dio hitz lekeitiarrak, bihotzarekin idazten du, baina lana ondo egituratua dago, ondo mamitua; erabat landua. Sentipenak ahurka agertzen diren honetan otzandu nahi ez duen emakumearen garrasia soma daiteke, erotismo ukitu kuriosoekin nahastuta: Haragizko emakume baten urruma dago hor, egiazko txatalak. Inurridura sortzen dute larruazalean bertsook eta, tarteka, emakume sentitzen da irakurlea ere. Liluragarria.
Izena eta izana
Jon Gerediaga
Asier Urkiza
Amok
Stefan Zweig
Nagore Fernandez
Auzo madarikatua
Felix Urabayen
Jon Jimenez
Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell
Amaia Alvarez Uria
Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga
Joxe Aldasoro
Bisita
Mikel Pagadi
Mikel Asurmendi
Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell
Asier Urkiza
Eresia
Goiatz Labandibar
Nagore Fernandez
Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren
Mikel Asurmendi
Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain
Jon Jimenez
Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide
Paloma Rodriguez-Miñambres
Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga
Mikel Asurmendi