« Ana Urkizaren “Gela ilunetatik” | Tituluak diona »
Azalaren kodea / Miren Agur Meabe / Susa, 2000
Larruazalaren xamurra eta larritasuna Iñaki Mendizabal / Deia, 2001-04-04
Otamendiren Bakarrik bahago neguan poema liburua irakurri nuenetik ez nuen horrelakorik gogoratzen, ez eta sentitu ere. Tartean —esan beharra dago— irakurri barik utzi ditut hainbat poesia liburu. Baina irakurritakoen artean “Oto” eta Miren Agurren azken honekin geratuko nintzateke. Norberekeri subjektiboa, edonola ere. Pasa den astegoienean Miren Agur Meabe lekeitiarraren Azalaren kodea-k Madril aldetik datorren Kritika Saria jaso zuen. Baina, sariak sari, liburu honek edonor hunkitzeko ahalmena du. Bidaia benetakoa eskaintzen digu Miren Agurrek hemen, xamurra batzutan, bortitza eta gordina tarteka. Azalari ematen dio hitz lekeitiarrak, bihotzarekin idazten du, baina lana ondo egituratua dago, ondo mamitua; erabat landua. Sentipenak ahurka agertzen diren honetan otzandu nahi ez duen emakumearen garrasia soma daiteke, erotismo ukitu kuriosoekin nahastuta: Haragizko emakume baten urruma dago hor, egiazko txatalak. Inurridura sortzen dute larruazalean bertsook eta, tarteka, emakume sentitzen da irakurlea ere. Liluragarria.
Zoriona, edo antzeko zerbait
Karmele Mitxelena
Jon Martin-Etxebeste
Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain
Amaia Alvarez Uria
Arrabioen gerra
Karel Capek
Jon Jimenez
Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain
Asier Urkiza
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Nagore Fernandez
Negu batez Mallorcan
George Sand
Aritz Galarraga
Trilogia
Jon Fosse
Hasier Rekondo
Ele eta hitz. Ahoz eta idatziz
Jose Angel Irigaray
Mikel Asurmendi
Ttau eta biok
Joseba Esparza Gorraiz
Paloma Rodriguez-Miñambres
Epilogorik gabe
Elena Sanchez
Aitor Francos
Zoriona, edo antzeko zerbait
Karmele Mitxelena
Asier Urkiza
Pleibak
Miren Amuriza
Nagore Fernandez
Euskaldun fededun
Pruden Gartzia
Jon Jimenez