« Ezberdintasuna | Bide ertzeko printzak »

Ragga-ragga dator gaua / Paddy Rekalde / Susa, 2006

Hiri marjinatua Javier Rojo / El Correo, 2007-01-31

Paddy Rekaldek “Ragga-ragga dator gaua” izeneko eleberria eman du argitara. Hasieratik bere literatur ereduak argi daude: Rekaldek errealismo zikinaren parametroetatik idatzi du bere nobela, eta horretarako hiriaren bazterrean geratutako eskualdeak hautatu ditu istorioa kokatzeko. Izan ere, Bilboko eskualde marjinatuetan gertatzen da istorioa eta halako giroan topikoa izan daitekeen pertsonaia jarri du erdigunean, protagonista boxeolari ohia baita, boxeoan ere arrakasta izan ez duena. Joko zikin batengatik boxeoa utzita Galizia aldera joan behar izan du eta matoi moduan lan egin. Aitaren heriotzak ekarri du berriro Bilbora, eta etortzearekin batera, aspaldiko mamuak itzuli dira. Alde honetatik liburu interesgarria da baina narrazioa ez da berez garatzen, ez doa aurrera barneko logika baten arabera. Narraziotik kanpo dagoen osagai batek, ideologiak alegia, determinatzen du zein izango den istorioaren ibilbidea. Halako moldez gertatzen da hau, ezen ideologia azaltzeko adibidea ematen baitu narrazioak, nobela hau onen eta gaiztoen istorio bihurtzen da-eta, onak marjinatu nobleak eta gaiztoak boteretsu zitalak direlarik. Eta banaketa hau nabarmenegia da irakurketan.