« Hiri marjinatua | Kutsidazu, berriz, Ixabel »
Bide ertzeko printzak / Andoni Salamero / Apatx, 2006
Bide ertzeko printzak Jose Luis Padron / Bilbao, 2007-02
Bide ertzetik idatzi ditu Andoni Salamerok (Zumarraga, 1967), bihotz bideetara hurbildu da Andoni Salamero bigarrena duen poema liburuko lerroak idaztera. Urtetan zabaldutako sentiberatasuna izan du lan honetan gidari eta izar. Atseginez berak erditutakoa gurekin partekatu nahi du. “Hartu opil hau, banatu, zatitu eta hitzen atzean legamia, orea, eskuak eta bihotza antzematen badituzue ni aseta nago”, esan du poetak.
Bere bizia, beretzat bakarrik ez dela sentitzen duen poeta dugu Salamero. Bere gizatasunean jaiotzen gara besteok, eta bere bihotz zabaltasunean piztuko ginateke betiko, hilabete gutxira bizia galdu behar bagenu: “Ez, lagun, ez,/ askok diotenaren aurka/ ni ez naiz jaio hiltzeko./ Jaio naiz bizitzeko/ eta bizia biziro biziz,/ uneoro, jaiotzeko”.
Andoni Salameroren barru-barruko maitasuna barrurantz, gure barne-zokoetara bidea argitzen digu, eta berri-jario ugaria eta gozoa da bidearen nahigabea. Poeta honen maite lainoa gizakiaren barne-begietan aztarnak uzten dituen horietakoa da, burubideak, hitzak eta eginak bezain boteretsua, bizibidearen zauriak bezain sendagarria: “Argibide bila ibili aurretik,/ argi izan bidea”.
Ez ditu disimulatzen bere sinesmen eta sentipenak. Horregatik islatu ditu lerro hauetan ulertzen eta ikusten dituen bezala: “Arren!/ Otoi!/ Hitz bat!/ Bilaka dezadan, otoitz!”. Bere goi-ikusketak eta mistika-dohaiak aitortzen dizkio irakurleari, bere egunerokoak mamituz, bere bizitzakoak josiz, ustegabeko zerbait agintzen digun aitortza argia.
Bi lerrotan ematen dizkigu gogoeta saiatze luzearen jakintza beroak, “‘Nik bakarrik dakit ezer ez dakidala’ —zioen Sokratesek./ Ustez, asko dakien gehiegi dago oraindik, tamalez”, txinatar tradizioaren eskolarik hoberenen doktrina etiko, politiko eta pragmatikoan bezalaxe, gizartearen elkar bizitza ederrago baten alde, gizakiaren eta naturaren arteko harreman traszendentearen bila, “Asfaltu ondoko lore ttipi,/ izotz zuritan/ Udaberri”, eta aipamen laburrak baina sakonak lortuz, japoniar literaturaren egiturarik ederrenetako den Haikuetan bezala: “Ekaitza./ Haizea, geranioak astintzen./ malko gorriak!”.
Bide ertzeko printzak (Apatx, 2006) Koldo Cadiernoren tintaz eginiko marrazki nabarmenak biltzen ditu bide lagun, garden. Bitxi bat da.
Izen baten promesa
Hedoi Etxarte
Asier Urkiza
Zubi bat Drinaren gainean
Ivo Andritx
Aritz Galarraga
Panfleto bat atzenduraren kontra
Pello Salaburu
Mikel Asurmendi
Denboraren zubia
Iñaki Iturain
Aritz Pardina Herrero
Etxeko leihoak unibertsora
Alba Garmendia Castaños
Irati Majuelo
Izen baten promesa
Hedoi Etxarte
Joxe Aldasoro
Zahartzaroaren maparen bila
Arantxa Urretabizkaia
Aiora Sampedro
Aizkorak eta gutunak
Edorta Jimenez
Mikel Asurmendi
Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Maialen Sobrino Lopez
Ahanzturaren aingerua
Maja Haderlap
Asier Urkiza
Espekulazioak
Arrate Egaña
Nagore Fernandez
Dena zulo bera zen
Eider Rodriguez
Txani Rodríguez
Azken batean
Lourdes Oñederra
Mikel Asurmendi