« Hiri marjinatua | Kutsidazu, berriz, Ixabel »
Bide ertzeko printzak / Andoni Salamero / Apatx, 2006
Bide ertzeko printzak Jose Luis Padron / Bilbao, 2007-02
Bide ertzetik idatzi ditu Andoni Salamerok (Zumarraga, 1967), bihotz bideetara hurbildu da Andoni Salamero bigarrena duen poema liburuko lerroak idaztera. Urtetan zabaldutako sentiberatasuna izan du lan honetan gidari eta izar. Atseginez berak erditutakoa gurekin partekatu nahi du. “Hartu opil hau, banatu, zatitu eta hitzen atzean legamia, orea, eskuak eta bihotza antzematen badituzue ni aseta nago”, esan du poetak.
Bere bizia, beretzat bakarrik ez dela sentitzen duen poeta dugu Salamero. Bere gizatasunean jaiotzen gara besteok, eta bere bihotz zabaltasunean piztuko ginateke betiko, hilabete gutxira bizia galdu behar bagenu: “Ez, lagun, ez,/ askok diotenaren aurka/ ni ez naiz jaio hiltzeko./ Jaio naiz bizitzeko/ eta bizia biziro biziz,/ uneoro, jaiotzeko”.
Andoni Salameroren barru-barruko maitasuna barrurantz, gure barne-zokoetara bidea argitzen digu, eta berri-jario ugaria eta gozoa da bidearen nahigabea. Poeta honen maite lainoa gizakiaren barne-begietan aztarnak uzten dituen horietakoa da, burubideak, hitzak eta eginak bezain boteretsua, bizibidearen zauriak bezain sendagarria: “Argibide bila ibili aurretik,/ argi izan bidea”.
Ez ditu disimulatzen bere sinesmen eta sentipenak. Horregatik islatu ditu lerro hauetan ulertzen eta ikusten dituen bezala: “Arren!/ Otoi!/ Hitz bat!/ Bilaka dezadan, otoitz!”. Bere goi-ikusketak eta mistika-dohaiak aitortzen dizkio irakurleari, bere egunerokoak mamituz, bere bizitzakoak josiz, ustegabeko zerbait agintzen digun aitortza argia.
Bi lerrotan ematen dizkigu gogoeta saiatze luzearen jakintza beroak, “‘Nik bakarrik dakit ezer ez dakidala’ —zioen Sokratesek./ Ustez, asko dakien gehiegi dago oraindik, tamalez”, txinatar tradizioaren eskolarik hoberenen doktrina etiko, politiko eta pragmatikoan bezalaxe, gizartearen elkar bizitza ederrago baten alde, gizakiaren eta naturaren arteko harreman traszendentearen bila, “Asfaltu ondoko lore ttipi,/ izotz zuritan/ Udaberri”, eta aipamen laburrak baina sakonak lortuz, japoniar literaturaren egiturarik ederrenetako den Haikuetan bezala: “Ekaitza./ Haizea, geranioak astintzen./ malko gorriak!”.
Bide ertzeko printzak (Apatx, 2006) Koldo Cadiernoren tintaz eginiko marrazki nabarmenak biltzen ditu bide lagun, garden. Bitxi bat da.
Lur mortuak
Nuria Bendicho
Irati Majuelo
Hitz etena
Eustakio Mendizabal "Txikia"[z-247]
Paul Beitia Ariznabarreta
Akabo
Laura Mintegi
Joxe Aldasoro
Patrizioak eta plebeioak
Kepa Altonaga
Paloma Rodriguez-Miñambres
Nork gudura haroa?
Patziku Perurena
Mikel Asurmendi
Aizkorak eta gutunak
Edorta Jimenez
Asier Urkiza
0 negatiboa
Arantzazu Lizartza Saizar
Nagore Fernandez
Akabo
Laura Mintegi
Aiora Sampedro
Espainolak eta euskaldunak
Joxe Azurmendi
Mikel Asurmendi
Lakioa
Josu Goikoetxea
Irati Majuelo
Poesia guztia
Safo
Aritz Galarraga
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Maddi Galdos Areta
Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe
Hasier Rekondo
Akabo
Laura Mintegi
Jon Jimenez