« Hiri marjinatua | Kutsidazu, berriz, Ixabel »
Bide ertzeko printzak / Andoni Salamero / Apatx, 2006
Bide ertzeko printzak Jose Luis Padron / Bilbao, 2007-02
Bide ertzetik idatzi ditu Andoni Salamerok (Zumarraga, 1967), bihotz bideetara hurbildu da Andoni Salamero bigarrena duen poema liburuko lerroak idaztera. Urtetan zabaldutako sentiberatasuna izan du lan honetan gidari eta izar. Atseginez berak erditutakoa gurekin partekatu nahi du. “Hartu opil hau, banatu, zatitu eta hitzen atzean legamia, orea, eskuak eta bihotza antzematen badituzue ni aseta nago”, esan du poetak.
Bere bizia, beretzat bakarrik ez dela sentitzen duen poeta dugu Salamero. Bere gizatasunean jaiotzen gara besteok, eta bere bihotz zabaltasunean piztuko ginateke betiko, hilabete gutxira bizia galdu behar bagenu: “Ez, lagun, ez,/ askok diotenaren aurka/ ni ez naiz jaio hiltzeko./ Jaio naiz bizitzeko/ eta bizia biziro biziz,/ uneoro, jaiotzeko”.
Andoni Salameroren barru-barruko maitasuna barrurantz, gure barne-zokoetara bidea argitzen digu, eta berri-jario ugaria eta gozoa da bidearen nahigabea. Poeta honen maite lainoa gizakiaren barne-begietan aztarnak uzten dituen horietakoa da, burubideak, hitzak eta eginak bezain boteretsua, bizibidearen zauriak bezain sendagarria: “Argibide bila ibili aurretik,/ argi izan bidea”.
Ez ditu disimulatzen bere sinesmen eta sentipenak. Horregatik islatu ditu lerro hauetan ulertzen eta ikusten dituen bezala: “Arren!/ Otoi!/ Hitz bat!/ Bilaka dezadan, otoitz!”. Bere goi-ikusketak eta mistika-dohaiak aitortzen dizkio irakurleari, bere egunerokoak mamituz, bere bizitzakoak josiz, ustegabeko zerbait agintzen digun aitortza argia.
Bi lerrotan ematen dizkigu gogoeta saiatze luzearen jakintza beroak, “‘Nik bakarrik dakit ezer ez dakidala’ —zioen Sokratesek./ Ustez, asko dakien gehiegi dago oraindik, tamalez”, txinatar tradizioaren eskolarik hoberenen doktrina etiko, politiko eta pragmatikoan bezalaxe, gizartearen elkar bizitza ederrago baten alde, gizakiaren eta naturaren arteko harreman traszendentearen bila, “Asfaltu ondoko lore ttipi,/ izotz zuritan/ Udaberri”, eta aipamen laburrak baina sakonak lortuz, japoniar literaturaren egiturarik ederrenetako den Haikuetan bezala: “Ekaitza./ Haizea, geranioak astintzen./ malko gorriak!”.
Bide ertzeko printzak (Apatx, 2006) Koldo Cadiernoren tintaz eginiko marrazki nabarmenak biltzen ditu bide lagun, garden. Bitxi bat da.
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Jon Jimenez
Zebrak eta bideak
Nerea Loiola Pikaza
Nagore Fernandez
Zoo
Goiatz Labandibar
Asier Urkiza
Hetero
Uxue Alberdi
Joxe Aldasoro
Euri gorriaren azpian
Asier Serrano
Paloma Rodriguez-Miñambres
Galbahea
Gotzon Barandiaran
Mikel Asurmendi
Bihotz-museo bat
Leire Vargas
Irati Majuelo
Lagun minak
Jon Benito
Mikel Asurmendi
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Jon Jimenez
Neska baten memoria
Annie Ernaux
Asier Urkiza
Lautadako mamua
Xabier Montoia
Nagore Fernandez
Bihotz-museo bat
Leire Vargas
Bestiak Liburutegia
Rameauren iloba
Denis Diderot
Aritz Galarraga
Neska baten memoria
Annie Ernaux
Paloma Rodriguez-Miñambres