« Izuaren bideak | Testigantza gisa »
Bat, bi, Manchester / Irati Jimenez / Elkar, 2006
Beiraren izaera Uxue Alberdi / Deia, 2006-10-13
Beiraren izaerarekin konparatzen du Irati Jimenezek maitasuna. “Beira ez da materiala, umea, beira materiaren egoera baino ez da”, dio, “hauskorra da, labea hozten bada, agur. Eta beroegi badago, leher”.
Ezinezko maitasun istorio bat da “Bat, bi, Manchester”. Beste bat. Baina beste bat izanagatik, berria, atsegina, inteligentea, zorrotza. 89 orrialde baino ez ditu Jimenezen nobelak, hitz bat bera ere ez du soberan. Kontakizun bizi-bizia da, 10 hitz baino gehiagoko esaldi gutxi aurkituko ditu irakurleak.
Hiri handien erritmoa du, dudarik gabe. Pasatzen diren autoena, bulegoena, leihoz betetako etxeena, mikrouhinetan biraka dabiltzan edalontziena. Eta, tartean sartzen ditu egileak gai handiak, maitasuna, desioa, grina, frustrazioa… Txiki-txiki eginda, lehertu den kristal baten antzera.
Itzultzaile lanarekin konformatu behar izan duen idazle frustratua da kontalaria, homosexuala, uzkur antzekoa, maitasunaren ostiko bat jaso berria. Eta maitemindu egiten da, berriro, Aitorrekin. Maitasunari, berriro, ipurdia jarriz. Ostikoaren zain. Izan ere, Aitor: guapoa, heterosexuala, optimista, dena erraza iruditzen zaion horietakoa eta aktorea. Amak dirua bidaltzen dio hilero hori guztia izan ahal izateko. Baina ez du gehiegi axola pertsonaien izenak, ezta hautu sexualak ere. “Maitasun istorio oro maiteminaren kronika ere badelako” dio Jimenezek. Horixe da “Bat, bi, Manchester”, maitemina pausoz pauso kontatua. Inork ez dezala pentsatu bere maiteminean maitemina asmatzen ari denik. Idatzita dago, hasita eta amaituta.
“Gauzak aldatzen direnean esplosioz ez baina inplosioz aldatzen dira. Azalean berdin jarraitzen genuen. Baina mugituta zeuden, gure hanka azpian, kontinenteen plaka tektonikoak”. Horixe, mugimenduak harrapatzen ditu Iratik esaldi laburretan. Inplosioak. Ez die inora joaten uzten.
Irakurri nahi duenari ez dio denbora asko lapurtuko nobela laburrentzako Augustin Zubikarai saria irabazi duen lanak. Inplosioren bat sortuko dio, agian, edo etxetik irtetean kristal zatitxoak aurkituko ditu sarrerako alfonbraren gainean, akaso. “Belarriak itxita, Manchester Bilbo delako”.
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Joxe Aldasoro
Lanbroa
Pello Lizarralde
Mikel Asurmendi
Sorginak, emaginak eta erizainak
Barbara Ehrenreich / Deirdre English
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Ez naiz ondo akordatzen
Karlos Linazasoro
Mikel Asurmendi
Gerezi-denbora
Montserrat Roig
Amaia Alvarez Uria
Presbiziak lagundu omen digu
Edu Zelaieta
Mikel Asurmendi
Itsaso amniotikoa
Oihane Jaka
Aitor Francos
Itzulpena-Traducción
Angel Erro
Jon Jimenez
Itzulpena-Traducción
Angel Erro
Asier Urkiza
Maitasuna eta dirua, sexua eta heriotza
Mckenzie Wark
Nagore Fernandez
Fiesta: Eguzkia jaikitzen da
Ernest Hemingway
Aritz Galarraga
Biharraren hegietan
Maddi Sarasua Laskarai
Maddi Galdos Areta
Gaueko azken expressoa
Eneko Aizpurua
Aiora Sampedro
Aingeruak eta neskameak
June Fernandez
Ibon Egaña