« Izuaren bideak | Testigantza gisa »
Bat, bi, Manchester / Irati Jimenez / Elkar, 2006
Beiraren izaera Uxue Alberdi / Deia, 2006-10-13
Beiraren izaerarekin konparatzen du Irati Jimenezek maitasuna. “Beira ez da materiala, umea, beira materiaren egoera baino ez da”, dio, “hauskorra da, labea hozten bada, agur. Eta beroegi badago, leher”.
Ezinezko maitasun istorio bat da “Bat, bi, Manchester”. Beste bat. Baina beste bat izanagatik, berria, atsegina, inteligentea, zorrotza. 89 orrialde baino ez ditu Jimenezen nobelak, hitz bat bera ere ez du soberan. Kontakizun bizi-bizia da, 10 hitz baino gehiagoko esaldi gutxi aurkituko ditu irakurleak.
Hiri handien erritmoa du, dudarik gabe. Pasatzen diren autoena, bulegoena, leihoz betetako etxeena, mikrouhinetan biraka dabiltzan edalontziena. Eta, tartean sartzen ditu egileak gai handiak, maitasuna, desioa, grina, frustrazioa… Txiki-txiki eginda, lehertu den kristal baten antzera.
Itzultzaile lanarekin konformatu behar izan duen idazle frustratua da kontalaria, homosexuala, uzkur antzekoa, maitasunaren ostiko bat jaso berria. Eta maitemindu egiten da, berriro, Aitorrekin. Maitasunari, berriro, ipurdia jarriz. Ostikoaren zain. Izan ere, Aitor: guapoa, heterosexuala, optimista, dena erraza iruditzen zaion horietakoa eta aktorea. Amak dirua bidaltzen dio hilero hori guztia izan ahal izateko. Baina ez du gehiegi axola pertsonaien izenak, ezta hautu sexualak ere. “Maitasun istorio oro maiteminaren kronika ere badelako” dio Jimenezek. Horixe da “Bat, bi, Manchester”, maitemina pausoz pauso kontatua. Inork ez dezala pentsatu bere maiteminean maitemina asmatzen ari denik. Idatzita dago, hasita eta amaituta.
“Gauzak aldatzen direnean esplosioz ez baina inplosioz aldatzen dira. Azalean berdin jarraitzen genuen. Baina mugituta zeuden, gure hanka azpian, kontinenteen plaka tektonikoak”. Horixe, mugimenduak harrapatzen ditu Iratik esaldi laburretan. Inplosioak. Ez die inora joaten uzten.
Irakurri nahi duenari ez dio denbora asko lapurtuko nobela laburrentzako Augustin Zubikarai saria irabazi duen lanak. Inplosioren bat sortuko dio, agian, edo etxetik irtetean kristal zatitxoak aurkituko ditu sarrerako alfonbraren gainean, akaso. “Belarriak itxita, Manchester Bilbo delako”.
0 negatiboa
Arantzazu Lizartza Saizar
Maddi Galdos Areta
Hiria gure oinetan
Irati Majuelo Itoiz
Maialen Sobrino Lopez
Silueta
Harkaitz Cano
Aiora Sampedro
Nonahiko musika
Juan Kruz Igerabide
Felipe Juaristi
Katona
Antxiñe Mendizabal Aranburu
Mikel Asurmendi
Denbora bizigarri baterako
Marina Garces
Irati Majuelo
Jostorratza eta haria
Yolanda Arrieta
Amaia Alvarez Uria
Haize begitik
Mikel Ibarguren
Ibon Egaña
Izen baten promesa
Hedoi Etxarte
Asier Urkiza
Zubi bat Drinaren gainean
Ivo Andritx
Aritz Galarraga
Panfleto bat atzenduraren kontra
Pello Salaburu
Mikel Asurmendi
Denboraren zubia
Iñaki Iturain
Aritz Pardina Herrero
Etxeko leihoak unibertsora
Alba Garmendia Castaños
Irati Majuelo
Izen baten promesa
Hedoi Etxarte
Joxe Aldasoro