« Izuaren bideak | Testigantza gisa »
Bat, bi, Manchester / Irati Jimenez / Elkar, 2006
Beiraren izaera Uxue Alberdi / Deia, 2006-10-13
Beiraren izaerarekin konparatzen du Irati Jimenezek maitasuna. “Beira ez da materiala, umea, beira materiaren egoera baino ez da”, dio, “hauskorra da, labea hozten bada, agur. Eta beroegi badago, leher”.
Ezinezko maitasun istorio bat da “Bat, bi, Manchester”. Beste bat. Baina beste bat izanagatik, berria, atsegina, inteligentea, zorrotza. 89 orrialde baino ez ditu Jimenezen nobelak, hitz bat bera ere ez du soberan. Kontakizun bizi-bizia da, 10 hitz baino gehiagoko esaldi gutxi aurkituko ditu irakurleak.
Hiri handien erritmoa du, dudarik gabe. Pasatzen diren autoena, bulegoena, leihoz betetako etxeena, mikrouhinetan biraka dabiltzan edalontziena. Eta, tartean sartzen ditu egileak gai handiak, maitasuna, desioa, grina, frustrazioa… Txiki-txiki eginda, lehertu den kristal baten antzera.
Itzultzaile lanarekin konformatu behar izan duen idazle frustratua da kontalaria, homosexuala, uzkur antzekoa, maitasunaren ostiko bat jaso berria. Eta maitemindu egiten da, berriro, Aitorrekin. Maitasunari, berriro, ipurdia jarriz. Ostikoaren zain. Izan ere, Aitor: guapoa, heterosexuala, optimista, dena erraza iruditzen zaion horietakoa eta aktorea. Amak dirua bidaltzen dio hilero hori guztia izan ahal izateko. Baina ez du gehiegi axola pertsonaien izenak, ezta hautu sexualak ere. “Maitasun istorio oro maiteminaren kronika ere badelako” dio Jimenezek. Horixe da “Bat, bi, Manchester”, maitemina pausoz pauso kontatua. Inork ez dezala pentsatu bere maiteminean maitemina asmatzen ari denik. Idatzita dago, hasita eta amaituta.
“Gauzak aldatzen direnean esplosioz ez baina inplosioz aldatzen dira. Azalean berdin jarraitzen genuen. Baina mugituta zeuden, gure hanka azpian, kontinenteen plaka tektonikoak”. Horixe, mugimenduak harrapatzen ditu Iratik esaldi laburretan. Inplosioak. Ez die inora joaten uzten.
Irakurri nahi duenari ez dio denbora asko lapurtuko nobela laburrentzako Augustin Zubikarai saria irabazi duen lanak. Inplosioren bat sortuko dio, agian, edo etxetik irtetean kristal zatitxoak aurkituko ditu sarrerako alfonbraren gainean, akaso. “Belarriak itxita, Manchester Bilbo delako”.
Aizkorak eta gutunak
Edorta Jimenez
Asier Urkiza
0 negatiboa
Arantzazu Lizartza Saizar
Nagore Fernandez
Akabo
Laura Mintegi
Aiora Sampedro
Espainolak eta euskaldunak
Joxe Azurmendi
Mikel Asurmendi
Lakioa
Josu Goikoetxea
Irati Majuelo
Poesia guztia
Safo
Aritz Galarraga
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Maddi Galdos Areta
Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe
Hasier Rekondo
Akabo
Laura Mintegi
Jon Jimenez
Akabo
Laura Mintegi
Asier Urkiza
Gatazka eta abusua ez dira gauza bera
Laura Macaya
Nagore Fernandez
Beste zerbait
Danele Sarriugarte
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Kuntzak eta kerak
Sara Uribe-Etxeberria
Jon Martin-Etxebeste
Hitzetik ortzira
Ana Urkiza
Mikel Asurmendi