Martaren infernua / Pasqual Alapont (Koro Navarro) / Erein, 2006

Tratu txarrak Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 2006-08-11

Egunkaria irakurrita ondotxo jakiten da, zirriborroka bada ere, zer nolako neurriak hartu dituen emakumearen aurkako gerrak. Gerra hitza nahita erabili dut, asko baitira urtetik urtera senarraren, gai ez diren senargaiaren edo gizonaren eraginez edo eskuz hiltzen direnak. Asko dira, bai, eta emakume batzuk hasi dira “genozidio” hitza erabiltzen, urtetik urtera milioika baitira, erabilitako datuen arabera. Kontuan hartzen ez dena hilik gabe kaltetuta geratzen diren emakumeen kopurua da. Asko dira, hildakoak baino gehiago, tratu txarrak jasaten dituzten emakumeak eta neskatoak. Gure artean daude batzuk. Begiratzea besterik ez dago. Pasqual Alapontek tratu txarrak jasaten dituen neskato baten historia kontatzen digu, Martaren historia, libre izan nahian, askatasuna galduko duen pertsonaren historia. Maitemindu egingo da, Héctorrez. Lehentxeago ala geroxeago, denei gertatzen zaie hori. Baina maitasun horrek zerua beharrean infernua ekarriko dio Martari. Horixe du maitasunak arrisku, itsua da eta ezin jakin egia ala gezurra ote bizitzen dena; itxurazalea da eta ezin jakin zer dagoen itxuraren azpian edo azpitik ibilian. Marta, horregatik, ez da berehala ohartuko zein den maitasunez aukeratu duen gizona. Baina horretaz ohartzeak beste ziurtasunak ekarriko ditu berarekin, are latzagoak, are bortitzagoak, are gogorragoak oraindik. Ezkutuan dagoena argitara ekartzeak neskatoaren mundua aldaraziko du, neurri batez bederen. Lurrean ezkutuan dagoena azaleratzerako indarra erabili behar baita, ezinbestean.

Bi zati ditu liburuak. Bata, Martaren historia Héctor nor den ohartu gabe. Bigarrena, hortik aurrera. Lehena, oso poliki kontatuta dago, samurki ematen ditu egileak datuak, protagonistak ez ezik, irakurleak ere jakin dezan bestea nor den.