« Sentipenak idaztea direnean | Euskalduntasuna obretan »

Ecce homo / Laura Mintegi / Txalaparta, 2006

Ecce homo M. Egimendi / Aizu!, 2006-07

Itoizko urtegia, Leitzarango autobia, Abiadura Handiko Trena… horiek guztiak ezinbestean ekartzen dizkio gogora irakurleari nobela honek. Baina Urdaibaiko zubia istorioak dituen bi ardatzetako bat azaltzeko aitzakia bakarrik da. Politika eta giza harremanak, politika egiteko moduak eta bi sexuen arteko harremanak zehatzago esanda, dira Laura Mintegik eleberri honen bidez mahai gainean jarri dituen gaiak.

Politika kontuak oso ondo islatuta daude, erraz eta ia erabat identifika daiteke Euskal Herrian bizi den irakurlea bi pertsonaia nagusietako batekin ez bada, inguruan dabilen beste edozeinekin. Baina giza harremanetan agertzen diren rolak tipikoegiak dira. Hausnarketarako eta eztabaidarako bide ezin hobea irekitzen dute, baina finean protagonista femeninoak hartzen ditu emetasun ezaugarriak, eta maskulinoak, arrarenak. Alde horretatik, eleberriak ez du itxaropenerako aukera gehiegirik eskaintzen. Bada etsipenetik ihes egiten lagun diezagukeen beste pertsonaia bat ere, Martin, itxuraz hainbat ezaugarri femenino eta maskulino biltzen dituena, baina ez da protagonista izatera heltzen, eta ez dago jakiterik denborarekin nola eboluzionatuko zuen.

Dena dela, norberak irakurri ostean, lagunen bati utzi edo oparitzeko moduko liburua da, honako eskaintza hau ipinita: “Irakurtzen duzuenean, kafe bana hartu eta hitz egingo dugu”. Eta laguna beste sexukoa bada, hobeto.