susa | literatur emailuak | literaturaren zubitegia | euskarari ekarriak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | ipuina.eus | ganbila.eus

« Hezurrik gabeko gorputza | Bizitzaz »

Umeek gezurra esaten dutenetik / Uxue Apaolaza / Erein, 2005

Umeek gezurra esaten dutenetik M. Egimendi / Aizu!, 2006-06

Liburu hau definigaitza da benetan, edo hobeto esanda, definiezina. Apaletatik erraz erakarriko du liburu mardulen zale ez den irakurlea, mehea baita oso. Horregatik da hain harrigarria barnean horrenbeste istorio ezberdin sartzea, hamazortzi guztira 90 orrialde baino gutxiagotan, ipuin gehien-gehienak inongo loturarik gabekoak elkarren artean. Ez, hori ere ez da egia, lotura bat badute-eta: guztiak dira deserosoak.

Horretan arrazoi du Iban Zalduak liburu hau irakurtzeko ematen dituen jarraibideetako lehenengoan. Baita bigarrenean ere, egunean askoz jota bi irakurtzeko aholkatzen duenean. Zalduak ez du horregatik esango, baina istorio asko hain laburrak direnez, hasi orduko amaitu delako sentsazioarekin geratzen da irakurlea, eta batetik bestera denbora tarterik gabe igarotzeko jauzia handiegia da, eragiten duten ezintasun deserosoa alde batera utzita, oso ezberdinak direlako euren artean istorioak. Batzuk lehenengo pertsonan idatzita daude, beste batzuk hirugarrenean, eta bada irakurleari zuka ari zaion bat ere. Gaiak, berriz, buru-hiltzea, bakardadea, eritasuna, abortua, drogazaletasuna… Hobe, bai, dosi txikietan irenstea. Hala ere, badira umore ukitua dutenak, adibidez, “Beldurrezko nobela amerikanoa idatzi nahi nuen” ipuinean, badirudi idazleak barre egiten diola bere buruari eta “Noiz” izenekoa, berriz, erabat surrealista da. Ez ohiko ipuin bilduma eta, horrexegatik, gomendagarria.