« Ahotsik pertsonalena | Epikaren ondoren »
Birika zatiak / Xabi Borda / Susa, 2004
Metal zaporea Igor Estankona / Deia, 2004-11-09
Egitura sinpledun poema liburua da “Birika zatiak”, eta pieza guztietan material beretsuak darabiltza Xabi Bordak. Materialok, tituluak kontrakoa adieraz dezakeen arren, ez dira organikoak: zilarra, kobrea, burdina, beruna, herdoila… hara hor irakurleak tupustean aurkituko dituen gai inorganiko eta hotzak. Esanahiaren gainetik giroa, bisualtasunaren gainetik zaporea edo usaina, kontzeptu abstraktuen ordez espazio hutsak… harritu egin nau azpeitiarraren lehen liburu honek. Harritu, ez zaiolako ezer berezirik esateko presarik somatzen, nahiago izan duelako debutatu ideologikoa baino estetikoa den poemategi batekin.
Bere burua agertzen ez duen “musa” bati hitz egingo balio bezala, Xabi Bordak hiri ilun bateko kaleak oihuka zeharkatzen ditu liburu honetan. Baina, egia esan, idazlea bera ere apenas dagoen marraztua, susmatua, erdizka antzemana. Mamu-itxura erakargarri bat ematen dio honek guztiak lanari, eta behe-laino iradokitzaile batean sarrarazten gaitu. Maiz berben esanahiarekin berarekin jolasean dabilela ematen du “eta ilargia betirako abandonatu gintuen ama”, “poesia odola paperera”, gure psikologia traidoreari epaitzen utziz honako poema hau tristea den, edo alaia, edo ezer ez.
Konduktista izan barik, objektiboa izan barik, goitik, oso goitik begiratzen dio liburu honek bizitzari. Pertsonaren erraietan igeri gabiltzala sinestarazten digu, eta egiaz ez gara ari gauzen azaletik bidaian baino. Hizkera lodia, pisutsua, gehienetan gauzen muinera joateko erabiltzen den hori, kasu honetan kontrako efektua lortzeko darabil: badirudi ez dioskula ezer. Eta era berean, liburua ixtean, mezua ez ote den horixe geratzen da bat, ez ote zaigun deskribatzen ari historiaren amaiera eta esperantzarik eza. Hogeita hiru urte eskas dituen idazle batentzat hustasuna deskribatzea zeinen erraza den ikusteak beldurra ematen du ia.
Aberatsa izatea opa diogun ibilbide poetiko baten hasieran, Xabi Bordak liburu erdi-existentzial bat ekarri digu, ikutu “artistiko” nabarikoa. Txarrena da, desolazio honetan, ez dugula asmatzen nola idatz dezakeen bigarren poema liburu bat, eta hirugarren bat, jadanik esanda utzi badu ezer gutxik duela, berez, zentzurik.
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Joxe Aldasoro
Lanbroa
Pello Lizarralde
Mikel Asurmendi
Sorginak, emaginak eta erizainak
Barbara Ehrenreich / Deirdre English
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Ez naiz ondo akordatzen
Karlos Linazasoro
Mikel Asurmendi
Gerezi-denbora
Montserrat Roig
Amaia Alvarez Uria
Presbiziak lagundu omen digu
Edu Zelaieta
Mikel Asurmendi
Itsaso amniotikoa
Oihane Jaka
Aitor Francos
Itzulpena-Traducción
Angel Erro
Jon Jimenez
Itzulpena-Traducción
Angel Erro
Asier Urkiza
Maitasuna eta dirua, sexua eta heriotza
Mckenzie Wark
Nagore Fernandez
Fiesta: Eguzkia jaikitzen da
Ernest Hemingway
Aritz Galarraga
Biharraren hegietan
Maddi Sarasua Laskarai
Maddi Galdos Areta
Gaueko azken expressoa
Eneko Aizpurua
Aiora Sampedro
Aingeruak eta neskameak
June Fernandez
Ibon Egaña