« Auzokoen bizitzak | Kazetariaren gerra »
Mahats-denboran / Patxi Ezkiaga / Egilea editore, 2004
Argia isurian Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 2004-04-09
Argia isurian, argia ura baita, argizko ur, argizko itsaso, argizko ibai, beti isurian eta beti hezean, eta bere erorikoan, bere isurian, argiz hanpatzen ditu bazterrak, faro batek bezala. Féliz Maraña adiskideak hitzaurrean dioen bezala, bada Concetta Probenzaren koadroetan behera beharra, goitik behera erortzeko desira, goiko tokiak desorekan baleude bezala eta egia, argiak helburutzat duen egia, behean, oso behean balego bezala. Eta ez da erraza goitik behera amiltze hori, behetik gora igotze baino zailagoa, noski, grabitatearen legea lagun bada ere eta ez etsai, baina gora bidean bultzatzaile izan ohi dira, lilura bezain, nahimena. Ez, ez da erraza goitik behera joatea, bizitzara eta bizitzera jaistea baita, eta bizitza zaila da behean, goian baino zailagoa, eta beheko bizitza mingarri da oso, mingarri bezain ilun. Horregatik argiaren beharra behean, goian bainoago.
Ez dut esan baina liburuak Concetta Probenzaren koadroak (Concetta, José Luis adiskidearen musa ez ezik, denona ere bada, pixka bat, ez al da horrela Pako-Kappo?) dakartza, koadroen irudiak, ispilu batean bezala islatuak. Koadroak ederrak dira oso, begia bultzatzen dute ikustera eta gero gogoeta egitera, ez baitira irudi lasai eta goxoak, behera bidea, esan bezala, ez baita lasaia ezta goxoa ere, gogorra eta larria baizik, larrimina baitu laguntzaile, sormina bidaide. Concettaren margolanak eta Patxi Ezkiagaren poemak, adiskidetasunean bilduak, adiskidetasun seinale eta emaile, adiskidetasun opari. Patxi Ezkiagaren poemak egokiak dira, beti dira egokiak, behean bazkatzen baitute, zaldiek bezala, behean aurkitzen baitute behar duten simaurra, behar duten ongarria, landareek bezala. Beti argitik argira ibiltzea itsugarri baita, eta gizon izan nahi duen gizonak jakin behar du argiaz beste asetzen duela ilunak. Bai, Patxi Ezkiagak ongi ezagutzen ditu bihotzaren amildegiak, desiraren erorikoak, barne muinen deskalabrua, goitik behera jaurtia izatearen dohakabetasuna. Argia bezala, goitik behera erorki; aingeruak bezala, goitik behera abian, madarikatuak izateko. Poesia baita aingeru izugarria. Rilkek bazekien hori.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez