susa | literatur emailuak | literaturaren zubitegia | euskarari ekarriak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | ipuina.eus | ganbila.eus

« Belaunaldien arteko arrakalak: etsipenezko oihua, bizitzaren adagioa |

Pleibak / Miren Amuriza / Susa, 2024

Laguntasun-harremanak amaitzen direnean Aiora Sampedro / El Diario Vasco, 2025-01-04

Miren Amurizaren testua, fikzio testua da, baina errealitatearen inguruko bi hausnarketa gailentzen dira. Batetik, euskarazko fikzioan autoreak pauso berri bat ematen duela hizkera trashi delakoa ekartzen duenean euskarara. Ez soilik hizkera, baita estetika orokor bat ere. Eta hori maisuki egiten du berriztarrak. Kontaketak ez du inongo momentutan erritmorik galtzen, protagonistak bere lagun min ohiari eskainitako bakarrizketek orri eta erdi hartzen duten heinean, hizkera bizia da; esaldi laburrek eta ekintzen deskribapenek betetakoa. Irakurleak sentitzen du kafetegian alboko mahaian eserita dagoen neskato baten kontakizuna espiatzen ari dela. Egilea maisu da kontatzen den anekdota eta anekdota artean, helduarora iristean protagonistari eragingo dioten traumak islatzen, ez kontatzen, eta garai hartako elementuei heldutasunetik begiratzen. Eta gainera, irakurlea heldua bada, bere burua ikusiko du gazte honek kontatzen dituen gorabeheretan: sexu-harremanak, drogak, klasismoa, enbidiak…

Eta bestetik, laguntasunaren inguruko fikzioa falta izan zaigula ere aipatu du egileak. Batez ere, laguntasun-harremanak amaitzen direnekoa. Eta orrialdeotan irakurleak hausturaren elementuak topatuko ditu. Beti ere, Amurizaren estiloaz: irakurleak adi beharko du egileak erakusten dizkion gatazkak identifikatzeko, gazte-ahotsaren artean gai metafisikoak sartzen direlako, hala nola patua, herentziaren pisua, gizarte-antolaketaren arrazoiak eta abar.

Horregatik, guri buruzko kontakizuna da, lehen belaunaldi milenialari buruzkoa, bi milako hamarkadaren hasieran nerabezaroa ezagutu zuten emakumeei buruzkoa, baina, batez ere, harreman unibertsalei buruzko kontakizuna da.