« Kontakizun xumea, kontu handientzat | Dirua beste ezeren gainetik »
Miserikordia etxea / Joan Margarit (Juan Ramon Makuso) / Meettok, 2009
Etxea Jose Luis Padron / Bilbao, 2020-07
Maitasunak bultzatu zuen oso gaztetatik poeta izatera eta idaztera. Maitasunak. 17 urterekin neska batekin maitemindu zen, eta oraindik buruz dakien poema idatzi zion (jendaurrean inoiz errezitatu ez duena, eta errezitatuko ez duen bakarra).
Aukeratzekotan, Luis Cernuda poetak idatzi zuen Un español habla de su tierra poema idaztea gustatuko zitzaion. Eta poeta bat izatekotan, Neruda izan nahi zuen gaztetan. Nerudak eragin izugarria izan zuen harengan, ia-ia ahots poetiko propiorik gabe uzteraino. Baina haren eraginetik askatzea lortu zuela esan dezakegu.
Kataluniar literaturan sartuz gero, eta ongi ezagutzeko nondik hasi ez baldin badakigu, Salvador Spriu poetaren bidez egiteko aholkatzen digu.
Eta badago jakiterik zein den azken aldian gehien gustatu zaion liburua ere: Poesia osoa, Philip Larkin, XX. mendeko ingeles poeta handiaren obrari buruzko antologia, Catedra argitaletxeak kaleratua.
Arkitektoa izatea egokitu zaio eta enpresa gizonen bat edo beste aguantatu behar izan du.
Abesti baten bidez, autoerretratu egokia bilatu beharko balu, Yves Montand abeslari frantziarraren Hosto hilak kanta hartuko luke.
Kataluniako gatazkari irtenbide bat proposatzeko eskatzen zaionean, erantzun ohi du jada honezkero ez duela berak irtenbide hori ikusiko. Bi eztabaidan hasten baldin badira, dio, horren errurik gehiena botererik gehien duenak izan ohi du. Baina behin hori esanda, gehitzen du, “ez Kataluniako politikariek, ez espainiarrek, ez dute urteetan ezer egin konpontzeko. Hala izan da azken mendeetan eta hala izaten jarraituko du”.
82 urteko Joan Margarit poeta kataluniarra berrogeialdian harrapatu du Cervantes Sariak. Saria banatzeko ekitaldia atzeratu egin dute.
“Bizitza osoa eman dut etxealdian irten ezinik egoteko desiatzen, lasai egoteko, denbora gehiago izateko idazteko eta orain hara!, begira nola gauden”, esan du, umorea galdu gabe.
Margariten Miserikordia Etxea (Meettok, 2009) itzuli zuen Juan Ramon Makuso poeta eta irakasleak. Gaina jotzen duten poemak, Margariten eta Makusoren arteko solasaldia eta, epilogoan, haren poetika plazaratzen dira. Margariten liburu bakarra dugu euskaratuta, baina bereziki nabarmena da: poetaren hitza gugan etxe egiten da. Benetako etxea.
Izen baten promesa
Hedoi Etxarte
Asier Urkiza
Zubi bat Drinaren gainean
Ivo Andritx
Aritz Galarraga
Panfleto bat atzenduraren kontra
Pello Salaburu
Mikel Asurmendi
Denboraren zubia
Iñaki Iturain
Aritz Pardina Herrero
Etxeko leihoak unibertsora
Alba Garmendia Castaños
Irati Majuelo
Izen baten promesa
Hedoi Etxarte
Joxe Aldasoro
Zahartzaroaren maparen bila
Arantxa Urretabizkaia
Aiora Sampedro
Aizkorak eta gutunak
Edorta Jimenez
Mikel Asurmendi
Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Maialen Sobrino Lopez
Ahanzturaren aingerua
Maja Haderlap
Asier Urkiza
Espekulazioak
Arrate Egaña
Nagore Fernandez
Dena zulo bera zen
Eider Rodriguez
Txani Rodríguez
Azken batean
Lourdes Oñederra
Mikel Asurmendi