« Nobelari buruz | Tirano baten biografia »
16 ipuin amodiozko / Xabier Mendiguren Elizegi / Susa, 2002
Erosek baditu milaka aurpegi Maider Ziaurriz / Egunero, 2003-03-15
Orain horren-hurrengo hamarkadetatik hona maitasunezko istorio, kontakizun erotiko, eta, are, narrazio pornografikoak agertzen hasi bazaizkigu ere, konta ahalak izan dira gure literatura garbia zikintzera ausartu diren idazleak, literatur molde hori —euskaldunak berezko omen duen maitasunerako kera lotsatiak eraginda, apika—, bat-batean, aurrekaririk gabe, ezerezetik sortu balitz bezala. Ez da hala, ordea; hain zuzen, izan dezakegunik eta aitzindarietan antzinakoenak, Bernard Etxeparekoak alegia, jada azaldu baitzituen gure Patxi Altuna klasikozale handia lotsarazten zuten bertso erotismoz estaliak. Alabaina, ez dute hartutako joerarik izan gure idazleek, kristautasunaren erreinuak mendean hartutako euskal literaturan ugariak izan baitira debekatutako gai eta kontamoldeak. Haatik, etxe onenean ere beti izaten baitira ardi beltzak, arlo honetan ere, Miranderi egokitu zitzaion madarikatuaren paper hori betetzea; horren lekuko argi ditugu haren poesiak eta Haur besoetakoa eleberri eskandalagarri bezain zirraragarria.
Kosta zaio euskal idazleari, kosta zaionez, ikaskizun etiko-moralak bazter utzi, eta literatura irudimentsuagoa, ausartagoa egiten hastea. Geroztik, ordea, bat baino gehiago saiatu da erotismoa eta sexu jolas-jokoak literaturaz janzten; eta hala sortu dira beren beregi amodio-erotismoetarako argitalpen sailak ere.
Xabier Mendiguren bera ere aritu zaigu ibili horretako sasiarte eta oteak garbitzen, gizakiaren bekaturako sen hori naturaltasun osoz, bere gordinean ekartzen. 1986an plazaratu zuen Susak ipuin bilduma honetako lehen sorta, eta berriki argitaratu ditu, ostera ere, sei ipuin horiek osatzera datozen gainerako hamarrekin batera. Hauetatik gehienak han-hemen argitaratuak eta inoiz sarituak dira. Eta, orain, denek ere batera nahiz bestera amodioa baitute hizpide, bilduma honetan datozkigu.
16 ipuin amodiozko hauek lau ataletan banatzen dira: Sei ipuin amodiozko-n hainbat joeratako maitasun motak agertzen dira; Beste sei perbertsio izenekoan, maitatzeko molde ezohiko eta bereziagoak; Pastitxe bat-ean sedukzioari buruzko film hari batek ematen dion jokoaz baliatzen da irudimenari ate-leihoak zabaltzeko; azkenik, Eta hiru voyeur istorio-n, begiratzeak ematen duen gozamena azaltzen digu egileak.
Teknika eta molde oparoz emanak dira ipuinok. Eskertzekoa da idazleak harrimena eta ezustekoa eragiteko egin duen saioa, lerroz lerro irakurketa arin eta atsegina egiten baita. Irudimen, originaltasun eta are ironia ukitua ere ez zaio falta Erosen milaka aurpegiei mozorroa kentzeko garaian, eta hala azaltzen dizkigu bere gordinean: Eros erosia, erotikoa, errotikoa, erromantikoa; Eros erosoa, eroslea, erostaria. Eros eroa, azken batean.
Idazleak berak aitortzen duenez hitzatzean, 22 ebaki ipuina katartikoa izan zen ez bakarrik idazlearentzat, baizik baita irakurlearentzat ere. Baina nago, idazlearen iritziari ezer eranstea zilegi bazait, ipuin guztiek ere gure gizartearen eta literaturaren katarsi moduko bat ez ote duten agertzen. Nolanahi ere den, katarsia beti izaten baita terapia ezin hobea, balioko ahal du euskal literatura lotsatiaren hainbat errepresio askatzeko!
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez