susa | literatur emailuak | literaturaren zubitegia | euskarari ekarriak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | ipuina.eus | ganbila.eus

« Ipuinen magia | Poesia zertan den »

Tundra / Igor Estankona / Susa / EEF, 2002

Tundra Jon Kortazar / Bilbao, 2003-03

“Inork ez du txoririk ikusi zerua zeharkatzen / Txori horiekin hasten da liburu han”. Hitz horiekin hasten da Tundra, Igor Estankonaren liburu berria. Txoriak pasatu dira, baina ikusezinak izan diren txoriak harrapatzera, begiztatzera doa poeta. Estimatzen diot duen ahalmen berezi bat: tonua, egunerokotasunean Estankonak sortzen duen magia, isiluneen agerpena, agian, kopla zaharren teknika berritua da berea, eta ez diot hau irudien erabilpenagatik, baizik eta isilunean sortzen den magia, inork ikusten ez duena eta berak bai, azaltzeko gai delako estimatzen dut poesia hau. Txoriak hor daude, baina inork ez ditu ikusi, eta paradoxa horretan gauzatzen da poesiaren gunea. Eta isiltasun puntu horrekin poetaren begirada dago. Begirada eta teknika. Begirada garbi bat, kasik haur batena, isiltasunean estalita dagoena agertzeko eta gure begien aurrean jartzeko. Eta teknika, nola ez. Gutxi batzuetan izan ezik, toki eta denboraren zehaztasun falta da nagusi poemetan, ni eta zu soilik testuaren buruan.