« Laranja bat zaborretan | Aukeran nahiago bestela »
Gidariaren okerra / Gotzon Barandiaran / Susa, 2015
Bahiketa absurdoa Javier Rojo / El Diario Vasco, 2016-03-05
Ezintasun fisikora eta minaren minez zorotasunera eramaten duen gaixotasun batek jota dagoen taxi gidari batek erabaki du gaixotasun horren sendaketa izan lezakeen mediku ospetsua bahitzea, sendaketaren sekretuak lortzeko. Horretarako bi laguntzaile izango ditu, bere iloba, neska gaztea dena, eta itsu geratzen ari den gerra-argazkilaria. Azken honek bahiketaren ondorioz aterako omen duen diruarekin senda lezake itsutasunerako bidean jarri duen glaukoma. Hauxe da, laburtuta, Gotzon Barandiaranek “Gidariaren okerra” izenburuarekin argitara eman duen nobelaren abiapuntua. Narratzailea Arantza bera da, eta istorioan izan duen parteak eskaintzen dion ikuspuntu mugatutik saiatzen da berreraikitzen bahiketa horretan benetan zer gertatu den. Nobelan zehar irakurleak ikusiko du nola pertsonaiak bahiketarako prestaketak egiten hasten diren, baina berehala sumatuko du zerbait gertatzen dela istorio honetan. Izan ere, ematen du istorio serioa eskaintzen dela nobela honetan. Baina gertakarien koherentzia eta logikan sakontzen bada, berehala ohartuko gara pertsonaiek burutu nahi duten ekintza horrek ez duela zentzu handirik. Bahitzaile afizionatuak izateaz gain, bahiketa bera burutzeko erabiltzen duten bideak errokanbolesko kalifikazioa besterik ez du merezi. Agian dena txantxa handia baino ez da. Edonola ere, argumentua puzzle handia izango balitz, nobela amaitzean puzzle horrek hutsune asko erakutsiko lituzke. Argumentua lausotuta geratzen da, eta idazleak nobela honetarako erabili duen idazkera estilizatuak ere lausotasun hori areagotzen du. Geografiak berak ere (Bilbo gogora ekartzen duen hirian kokatzen dira gertakariak) irrealtasunean sakontzen du, inguru hori ezagutzen duen pertsona berehala konturatuko denez. Zer da, orduan, hemen kontatzen dena? Ziur aski ideologiarekin erlazio zuzena duen subtestu bat: Munduan boteretsuak (haiek) eta menpean daudenak (gu) daude; eta menpekoek boteretsuen kontra aritzeko duten bide bakarra literaturaren bidez baizik gauzatzerik ez duten mendekuak dira.
Askatasun haizea
Javier Buces
Irati Majuelo
Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe
Ibon Egaña
Iragan atergabea
Julen Belamuno
Aiora Sampedro
Meditazioak
John Donne
Mikel Asurmendi
Zorretan
Agurtzane Intxaurraga
Nagore Fernandez
Etiopia
Bernardo Atxaga
Asier Urkiza
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Jon Jimenez
Eresia
Goiatz Labandibar
Amaia Alvarez Uria
Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe
Aiora Sampedro
Zebrak eta bideak
Nerea Loiola Pikaza
Mikel Asurmendi
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Irati Majuelo
Denbora galduaren bila / Swann-enetik
Marcel Proust
Aritz Galarraga
Iraileko zazpi egun
Eneko Azedo
Aiora Sampedro
Iragan atergabea
Julen Belamuno
Mikel Asurmendi