kritiken hemeroteka

8.544 kritika

« | »

Argia, lurra, zuhaitza, zerua / Jon Gerediaga / Pamiela, 2015

Ez zara izango berbera Igor Estankona / Deia, 2015-07-04

Gogoan dut poema bat —norena ote zen, Cohenena, Rexrothena, Li Bairena, Peru Magdalenarena?— non emakume txiki batzuk zihoazen zuhaitz adaburu erraldoi batzuen azpitik —zer ote ziren, laritz biluzak edo zedroak?— eta hain zen fina idazkera, hain klasikoki perfektua irudia, hunkiturik geratu bainintzen nire baitan hain pintzelkada gutxirekin egindako irudiari begira, berezitu ezinik zer zen sentipen hura, zauri bat edo zoriona.

Jon Gerediagaren liburuarekin negar egin dut, aspaldiko partez. Mugiarazi dizkit nire txikitako zeruak, nire oraingo mamu maitagarri zenbait, ohartu naiz nire poesiaren nahi eta ezinaz bere erraztasunaren aldean.

“Ezkiak, sahatsak,/ intxaurrondoak, haltzak,/ hurritzak, ibiltariak,/ akaziak, gaztainondoak,/ haritzak, lizarrak,/ likidanbarrak,/ erramuak.”

Gerediagak lortu du nigan berpiztea baso hura gurutzatzen zuten —zer ote ziren bada, laritz biluzak edo zedroak!— emakumeen ttipitasuna. Kantatzen die amari, naturari, lore urdinei. Garrantzi bera ematen dio haize ufada batek dantzarazitako belar printza bati zein heriotzari. Fitola balba, karpuki tui (Pamiela, 2004) itzel hartako iniziazio-erritualak fini dira, eta Zentauro-hankak (Pamiela, 2012) arean irregularragoan zebilen harria geratu da supituki: orain bataio bat proposatzen digu bizitzaren ibai luzearen uretan, orain desmasiak utzi eta gauza handiekin sartu da idazlea.

Minimalismotik eta aszetikatik edaten duen liburu honetan ez da inolaz ere astuna egiten haikua, ez da melenga suertatzen dharma, dena doa idazkera arin eta errepikapenetan gozo batekin, “dena izate geldo, dena iraupen,/ dena halabehar, dena atseden”.

Batzuek esango dute eskapismoa dela, eta idazketaren aurrean ez jartzeagatik idazten dutela Gerediagaren modukoek arrastiriko eguzkiaz. Irakurlea laster ohartuko da, ordea, kenduz-kenduz landutako poesiaren mamia opatzen zaiola. Ez dio uko egin, zentzu horretan, bere aurreko liburuetako sekretuetako bati, hots, hitz gutxi batzuekin osotasuna deskribatzeko gaitasun berezko horri. Gutxi esanda eta dena iradokita, malenkoniaren teknika krudelarekin inarrosiko zaitu lehenik, atzera ez begiratzeko esango dizu gero.

Bizitza —fikzio eder hori— egiazko poesia bihurtzen den lurraldea da Argia, lurra, zuhaitza, zerua. Bilaketaren kronika da, putzuaren hondoa ezaguturik harritzen baita bat sendabideaz, umezurtza oroitzen da azkenik bazuela aita. Eta begiratuz nola berdatzen diren adaburuak astiro neguaren ostean, sagasti zuri-zuriak sutan, liburu honek azaltzen digu portadatik bertatik hasita zer den benetan garrantzitsua eta zer bigarren mailakoa.

Azken kritikak

Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga

Jon Jimenez

Reset
Aitziber Etxeberria

Mikel Asurmendi

Baden verboten
Iker Aranberri

Jose Luis Padron

Gizaberetxoak gara
Mikel Urdangarin Irastorza

Jon Jimenez

Iragan atergabea
Julen Belamuno

Hasier Rekondo

Haragizko erreformak
Mari Luz Esteban

Mikel Asurmendi

Eusqueraren Berri onac
Agustin Kardaberaz

Gorka Bereziartua Mitxelena

Juana
Jon Artano Izeta

Mikel Asurmendi

Kontra
Ane Zubeldia Magriñá

Jon Jimenez

Simulakro bat
Leire Ugadi

Maddi Galdos Areta

Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu

Ibon Egaña

Kontra
Ane Zubeldia Magriñá

Paloma Rodriguez-Miñambres

Patrizioak eta plebeioak
Kepa Altonaga

Mikel Asurmendi

Turismo hutsala
Fito Rodriguez

Asel Luzarraga

Artxiboa

2025(e)ko abuztua

2025(e)ko uztaila

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

Hedabideak