« Denboraren igarotzea | Gorantz »
Lorea Gernika, andrazko bat / Koldo Izagirre / Susa, 2015
Kapritxo bat Aritz Galarraga / Deia, 2015-06-06
Lorea Gernika nor ote den: andrazko bat, konplexurik gabea, sanoa, euskalduna eta itxura guztien arabera hedonista landua; Bixente Garat tenor aparrekoak “Larresoroko apeztegian zelarik otoitzaldietan amestu zuen emea”. Laminerrekakoa, hala esaten dio behintzat polizia iraultzaile bati. Beti bertako, beti besteko. Ibiliko zaigu Euskal Herriko geografian barna Gernika: gaur Hendaiako plaian, bihar Beasainen bertan, etzi hor, han, Antzuolan. Are, lasai asko har dezake Balmaseda-Jakarta hegaldia. Adin urtetsuan izanagatik, “abiatu besterik ez da egin bizitzan. Esan lezake, egun osoz abiatzen dela bizitza berriren batean, kasik bezperako hautuak errepikatzeko beldurrez”. Eta filosofia eskolak hartzen ditu, zeren “deusetaz gogoetaka laketzen zaigu, izpirituzko nudismoan”. Nor ote den beraz Lorea Gernika: labur, andrazko bat; bere luze-zabalean.
Lorea Gernika zer ote den: 53 fikziok osatzen duten lana. Hori esatea ezer gutxi esatea baita, istorio ugari eta ugaritakoak biltzen dituen liburua. Ez askoz hobeto. Ea, muturrekoenak: hankapean bizitzeko sortu ez zen alfonbrarena. Edo zabor kontainerretatik buruak biltzen dituen magrebtar gaztearena, gero larunbatetan frontoi ondoan jartzen denarena, astean barrena bildutakoa saltzeko. Edo poetikoa-edo den bat, baina oso, eta polit, azkenaurrekoa, Lorontzia izenekoa. Horiek eta guztiek andrazko bat, Lorea Gernika, protagonista dutenak —tarteka bultaño ohoragarriak aurkituko ditugu, Amaia Ezpeldoirena, kasurako—. Galdera pertinenteak egiten dituen lana, protagonista. Adibidez, beste andrazko bati: “Uste duzu euskara salbaturikoan edo Euskadi inoiz libre baldin bada, bizarra moztu beharko genukeela guk biok?”. Sententzia pertinenteak egiten dituen lana, protagonista. Adibidez, Ezpeldoi andereari: “Atsoak elkartuko bagina, otsoak geldiaraziko genituzke” —nahiz Ezpeldoi andereak gero: “Ez duzu uste atsoen artean ere badela otsorik franko?”—. Konparazio pertinenteak egiten dituen lana, protagonista. Adibidez, orbelaren eta emakumearen artekoa, edo orbelaren eta oro har gizon eta emakumeen artekoa: “Orbela ez da deus, baina metatzen bada”. Kontxo, liburu honetako testu-orbelak bezalatsu. Zer ote den beraz Lorea Gernika: istorio ttikiz osatutako eleberria? Ipuintxo soltez osatutako liburua? Ez, Koldo Izagirre da.
Lorea Gernika, andrazko bat, gizonezkoen mundu batean bizi dena —andrazko guztiak bezala, noski—, baina gizonezkoen mundu batean bizi denaren jakitun —andrazko guztiak ez bezala, noski—, mundu horri mutur egiten saiatzen dena, eguneroko borroka etengabean. Ez andrazko perfektu, ez andrazko heroi, ez andrazko zorionez borobila. Herrenak eta guzti, aurrera egiten saiatzen den andrazko bat.
Lorea Gernika, kapritxo bat —auskalo jainkoena—, gutizia bat, karamelu bat irakurlearentzat, plazera hartuko duena gauza ttikietan, xehetasunetan. Ez segur aski Izagirreren narratiban mugarri, ez akaso Agirre zahar haren ifrentzu, baina zalantzarik gabe irakurraldi tarteka jakingarri, tarteka dardaragarri, beti ere atsegingarria eskainiko diguna. Oroitu bestela orbelarekin.
Zero
Aitor Zuberogoitia
Amaia Alvarez Uria
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Aiora Sampedro
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Mikel Asurmendi
Egurats zabaletako izendaezinak
Rakel Pardo Perez
Jon Jimenez
Antropozenoren nostalgia
Patxi Iturregi
Asier Urkiza
Barrengaizto
Beatrice Salvioni
Nagore Fernandez
Etxe bat norberarena
Yolanda Arrieta
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Lautadako mamua
Xabier Montoia
Aiora Sampedro
Berbelitzen hiztegia
Anjel Lertxundi
Mikel Asurmendi
Haize beltza
Amaiur Epher
Jon Jimenez
Coca-Cola bat zurekin
Beñat Sarasola
Asier Urkiza
Girgileria
Juana Dolores
Nagore Fernandez
Berlin Alerxanderplatz
Alfred Döblin
Aritz Galarraga
Teatro-lanak
Rosvita
Amaia Alvarez Uria