susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Izaskun Graciaren ‘Artikoa’ | Hamabi zauri arin »

Zer barkaturik ez / Alberto Ladron Arana / Elkar, 2011

Zer barkaturik ez Lurdes Imaz / Aizu!, 2012-12

Alberto Ladron Arana (Iruñea, 1967) misteriozko eleberrigilearen bosgarren nobela dugu Zer barkaturik ez. Emazteak utzi ondoren, depresioan eroritako Mikel Izu da protagonista. Julen anaiaren etxean behatz moztu eta odoldua aurkitzen duen momentuan ezagutuko dugu, eta handik aurrera hasiko da nahasten hilketak eta misterioa batzen dituen nobela beltz hau.

Bada bigarren protagonista bat ere: Almeriatik Iruñera iritsitako Lucia Baena gaztea. Luciaren aitonak Nafarroan egin zuen soldadutza, eta han izandako ezbehar batek ez dio lasai bizitzen uzten. Senarrarengandik banatu berria da Lucia eta Mikelek lagunduko dio aitonari gaztetatik buruhausteak sortu dizkion abentura hura argitzen.

Bien historiak elkartuz idatzi du nobela egileak. Bataren zein bestearen bizipenek osatuko dute narrazioa: Julenen atzetik dabiltzan ekialdeko droga trafikanteak, Luciaren senar bortitza, II. Munduko Gerra garaiko abentura, psikiatrari egindako bisitak, eta abar. Mikelen emazte ohi Lidia ere bertan izango da, haren hitzak bueltaka baititu etengabe buruan, psikiatra “pentsamenduak kontrolatzeko teknikak” erakusten saiatuko den arren.

Erritmo biziko nobela dugu, hasieratik bukaerara gustura irakurtzen dena. Istorio desberdinen nahasketak aberastu eta erakargarri egiten du irakurketa, eta bukaeraraino eusten dio interesari. Gainera, protagonista erakargarria osatu du idazleak, irakurlea erraz harrapatzen duten horietakoa.