susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Bukatu eta hasi | Mingostasun xaloa »

Gasolindegian / Yurre Ugarte / Alberdania, 2010

Mugak Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 2010-07-02

Liburu honek oihartzunarena egiten du. Ia lehen esaldian esandakoak bere errepikapena ekarriko du, geroago. Ipuinak dira liburuan bildutakoak, baina ipuinetan pertsonaiak, giroa eta tokiak errepikatzen dira. Ipuinek, bestalde, errealistak izan nahi dute, alegia oinarrizko errealitateari eutsi nahi diote. Alde horretatik, arraroa egiten da Kuros hilkorra izeneko testua, ipuin edo historia fantastikoa. Gainerakoak bai doinuz eta bai egituraz kidekoak dira, baina ez anaiak, ezta trukagarriak ere.

Bidasoa ondoko herri bat, auzune bateko gasolindegia dira testu hauetako guneak. Mugan dagoen espazioa da bata; ibaiaz beste aldean beste zerbait zabaltzen da, ezberdina baina neurri batean ezaguna zuhaitz baten adarra hesiaren bestaldera eroria bezala. Gasolindegia espazio hibridoa da, errepide ondoan eraikia. Autoak ibil daitezen lan egiten du, eta era berean geldiunearen sinbolo ere bada, gidarien eta berarekin doazen bidaideen atsedenleku. Ipuinak ere mugakoak dira nolabait. Errealistak izanik asko zor diote fantasiari, eta fantasiaren lurraldean patuak edo halabeharrak sortzen duen fikziozkoari. Gaur egun hain modako den kontaerari jarraitzen dio, horretan bederen. Fantastikoa da, esatetako, Ines Landen isats pianoaren pasadizoa; fantastikoa da piano horren inguruan gertatzen dena. Halako atmosfera magikoa sortzen da, aspaldiko narrazioetakoa bezalakoa.

Oso ipuin freskoak dira, dena dela. Oso hurbiletik kontatuta dirudite. Autobus batean joanik, ondoko eserlekuan eserita dagoenak guretzat kontatuko balitu bezala, bertatik bertara, eta beraren ahotsa eta beraren aho gustukoa adituz. Gasolindegira iritsi eta sakabanatu arte, noski.