susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Gorputza eta ahotsa | Lur bat zure minari »

Bitartean heldu eskutik / Kirmen Uribe / Susa, 2001

Eskutik joatea gonbidatzen gaituen ahots ozen eta poetikoa Mikel Asurmendi / Irunero, 2002-01

“Bitartean heldu eskutik” izenburu beretik ematen digu aditzera digu poeta honek bere desirak. Izan ere, nahiz gure poetak kultura, artea, herria, maitasuna hobesten dituen (hitz potoloak dira gero!), poeta hau, mundua eta bizitza definitzen duten hitz horien adierazian gelditu gabe, etengabe aldatzen ari diren hitz horien adierazira makurtu gabe, bidean bide, bien bitartean, eskutik heltzeko gomendatzen digu.

Poeta honen esanetan, azkenaldiko literatura, arte eta poesian pertsonak falta dira. Eta bera pertsonen bila irten da kalera eta mundura. Argi berri baten bila aritu omen da luzaroan, eta argi hori aurkitu duelakoan gaude. Izan ere, munduan barrena doala, ez da irudi zanpatu edo abstraktuetan erori. Lurrari loturiko poemak idatzi dituela esan genezake okerrik gabe.

Eta horretarako galdera bat egin beharra dago. Eta halaxe egin bide dio Kirmenek bere buruari: Zer da poesia? Honelatsu dio Ondarroako poetak: “Pertsonak munduaren aitzinean egiten duen gogoeta estetikoa edota artistikoa da poesia”. Eta halaxe, bizitzaz idatzi digu. Baina, ez eguneroko bizitzaz maiuskulaz.

Izan ere, eguneroko hitzez idazten badugu, hitzek ez dute adierazten egunerokotasuna. Bizi oldeek (uholdeak edo uholak) hitzen eta eguneroko gauzen arteko zubia eraman baitzuen aspaldi. Bizitzaz idazteko hitzen eta gauzen arteko zubia eraiki beharra dago. Gizakia munduaren neurri berrietara ekarri berriro ere, bide berri bati ekin, ahots berri bat sortu. Ahots ozen eta poetikoa. Horixe eskaintzen digu Kirmen Uribek, hots, ahots berri bat. Eta bien bitartean, eskutik heltzera gonbidatu, bide egiteko.