susa | literatur emailuak | literaturaren zubitegia | euskarari ekarriak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | ipuina.eus | ganbila.eus

« Gerra Pirinioetan | Zirujauak bisturia haragian sartu ohi duen legez »

Souvenir / Castillo Suarez / Elkar, 2008

Souvenir Goizalde Landabaso / Radio Euskadi, 2008-05-25

Zenbat Castillo aurki daitezke liburu honetan? Norbaiti idazten dizkio poemak, norbait zehatz bati zuzentzen zaio, zuzenean, zorrotz, amorratuta zenbaitetan; bestetan etsituta. Irakurtzen hasi eta berehala ohartzen zara ZU horiek denak ez direla bat, Castillo beste ZU dagoela. “Alderantziz irekitzen diren poemak idazten ditut joan zinenetik. Eta zalantzan nago lerro bakoitiak kendu ala ez, abandonatuen poemak ez direlako inoiz politak izan.”

Baina egia esan Souvenir-ak nostaljikoak begitandu zaizkit, esperoan, etsi barik baina amore emandakoak. “Souvenirren isiltasuna ere gordeko nuke, unerik txarrenean oparitzeko. Isiltasuna ez da aurkitzen zaila, eta bakardadea erraza da ikasten.” Baina ezin uka une batzuetan osterantzekoa suma litekeela… “Ea noiz hasten garen hizketan. Ea nor hasten den lehendabiziko gezurra defendatzen”. Gehiago ere esango nuke; Arraroa da guretako garrantzitsuenak ez direnak ezinbestekoak izatea beste batzuendako. Eta bai, haurrak ginenean egia txikiekin egiten genuen hegan. Eta jakina, norbaiten bila gabiltza goizetan, lotan utz gaitzan. Nork uka dezake min guztiak direla berdinak? Nahiz eta garai batean mina ez zen min, esaldi inozoa baizik. Castillok idatzia dakit hiri hau desagertuko dela. Desagertuko direla gurekin larrua jotzen zuten guztiak, ezagunak nahiz ezezagunak. Aparkalekuetan zain daudenak baizik ez direla geldituko, plastikozko aulkietan jarrita.