« “Hamaika pauso”: irakurketarako gonbita | Airearen erroa »
Axun / Abelin Linazisoro / Susa, 1995
Arroxa baina maitagarria Xabier Mendiguren Elizegi / Argia, 1995-10-08
Petrik ARGIAtik deitu zidanean kritika bat egiteko eskatuz, titulu jakin bat proposatu zidan eta nik ezetz esan, aitzakia edo arrazoi honekin: interesgarria da benetan, baina halako eta halako akatsak ditu. Egia zen, eta askotan gertatzen dena. Haren ordez “Axun” irakurtzekotan geratu nintzen, eta gustatuz gero komentatuko nuela. Eta hara, honekin juxtu kontrakoa gertatu zait: hutsak baditu, baina hala ere oso ondo pasatu dut irakurtzen. Benetan harrapatu nau irakurketak, bere xumean.
Harrapatze hori ez da harritzekoa ere, foiletoiaren ezaugarriak baititu, baina foiletoi bat ondo idazteko ere talentua behar, Abelin Linazisorok bere lehenengo nobela honetan erakutsi digun bezalakoa; Arraldeko kultur etxean ofizioaren antze eta mainak ikasi dituen seinale. Foiletoi hitza erabili dut baina ez da zehatzegia ere, nobela laburra baita berez, pertsonaia askorik gabea (bi edo hiru, segun nola begiratzen zaion), eta jeneroari dagokionez, dudarik gabe, maitasunezkoa. Estilo guztiz erromantikoa ageri du, kursiaren mugetara ere iristen dela esango du hainbatek, baina nor ez da kursia izan maitemindutakoan?
Bi denbora ditu nobelak: oraingoa eta iraganekoa, eta garai bateko maitasun-historia gogoratzean berriarekin txirikordatzen da, azken hau hanka-motz geratzen bada ere. Xinple xamarra da korapiloa, baina irakurlea katigatzeko adinakoa. Kontatzeko teknika naif eta injenuoa, baina xalotasun horretan dago, nire ustez, bere meritua. Hizkeran, berriz, aditz trinkoak sobera daude, baina hiztegia oso fin eta ederki erabili du, batik bat kontuan izanik euskaldun lehorrok ez dugula batere ohiturarik arroxa kontu hauetan.
Istorio arroxa bat irakurri nahi duenak, hortaz, hemen du bat, polit askoa. Eta gainera, baditu beste osagai batzuk, hari nagusiaren aldean ahul samar geratzen diren arren arroxari kolore txuri eta berdea eransten diotenak: Euskal Herriko egoera politikoari dagozkionak eta. Horiek ez dituzu “Goenkale”n aurkituko.
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Jon Jimenez
Simulakro bat
Leire Ugadi
Maddi Galdos Areta
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Paloma Rodriguez-Miñambres
Patrizioak eta plebeioak
Kepa Altonaga
Mikel Asurmendi
Turismo hutsala
Fito Rodriguez
Asel Luzarraga
Zoriona, edo antzeko zerbait
Karmele Mitxelena
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Pleibak
Miren Amuriza
Mikel Asurmendi
Izena eta izana
Jon Gerediaga
Asier Urkiza
Amok
Stefan Zweig
Nagore Fernandez
Auzo madarikatua
Felix Urabayen
Jon Jimenez
Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell
Amaia Alvarez Uria
Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga
Joxe Aldasoro
Bisita
Mikel Pagadi
Mikel Asurmendi
Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell
Asier Urkiza