kritiken hemeroteka

8.288 kritika

« | »

Otto Pette / Anjel Lertxundi / Alberdania, 1994

Urtetan onduriko emaitza Ritxi Lizartza / Argia, 1994-07-17

Idazle honen ibilbidea betidanik bide berriak urratzeak egin du bereizgarri, arriskuari muzin egin gabe. Aurreko eleberritan eta ipuinetan ederki erakutsirik dago —emaitza beti ere arrakastatsua ez izanik— batetik bestera jauzi koalitatiboak eman dituela. Tarteka jo ere egin izan du kontakizun errazeko lanetara, baina berriro ere erronka berriekiko atxikimendua ezagun izan du. Gutxik bezala jorratu ditu narrazio ereduak, estiloa, deskribapenak… literatur sorkuntzaren teoriaren gainean gertuko ezagupena du. Batek daki eleberri hau hainbeste froga eta esperientziaren ondorio izan den.

Goraipatua izan da arestian euskara literarioan eginiko sakonketa; badirudi ildo honetatik mugarritzat jo daitekeela eleberria: hiztegiaren zehaztasuna, aberastasuna. Baina ez da balore bakarra. Erdi Aro zehazgabe batean kokatu nahi izan du ekintza, eta horretarako ahalegin handia egitea beharrezkoa zen, hizkera zein gertakariak garai hartara egokitzeko. Eta oso emaitza biribila lortu du. Berak esandakoaren arabera, ñabardura eta ohar ugari jasorik amaitu du lana, sei bat urtetan prestatu eta gero. Ez da alferrik izan ekoizpen hau horrenbeste zaindu izana.

Irakurtzen joan ahala, orrialde bakoitza astiro irenstea zen modu bakarra bertan bilduriko informazio guztia jasotzeko, hitzak neureganatzeko, eztabaida eta barne hausnarketa muin duen lan hau nere egiteko. Baina horrek ez dio batere kentzen eleberriaren erritmoari, gertaeren kontakizuna eta barne pentsamenduaren —lehen pertsonan egiteak aukera zuzenena dirudi— bidez irakurleak erabat murgildurik aurkitzen duelako here burua Erdi Aroko giro hartan. Maiz sentitu izan dut ez nintzela oraintsu idatziriko nobela baten aurrean ari, aspaldixe idatzirikoaren aurrean baizik.

Era guztietako liburuak beharrezko dira herri baten literaturgintzan, eta denek ez dituzte jartzen diren mugarriak —mugarriak egotea ere!— gainditu beharrik, baina bada honakoa eleberrigintzaren maila igo eta era berean, itxurak kontrakoa esan arren, kontakizunarekin nahikoa duenarentzat —irakurketa arina izango du— egoki den lana.

Hobe da arrotza eta gainbeheran dagoen Otto Petteren arteko dema irakurlearen esku uztea, eta amaiera ere bai. Baina udako lihururik aproposena dela esaterik dago… adi eta zuhur irakurri nahi izanez gero!

Azken kritikak

Gizon barregarriak
Joxean Agirre

Asier Urkiza

Barbaro iraun
Louisa Yousfi

Amaia Alvarez Uria

Izotz ura
Lide Hernando Muñoz

Aiora Sampedro

Palestinaren okupazioaz eta kolonizazioaz
Perry Anderson

Irati Majuelo

Itzulerak
Miren Agur Meabe

Aiora Sampedro

...eta gauetik, euria
Fertxu Izquierdo

Jon Jimenez

Carvalho Euskadin
Jon Alonso

Asier Urkiza

Hitzak palmondo
Silvia Federici

Nagore Fernandez

Altxa, hildakoak
Fred Vargas

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Alderdi komunistaren manifestua
Karl Marx / Friedrich Engels

Aritz Galarraga

Maitasun kapitala
Karmele Jaio

Mikel Asurmendi

Larrosa bat Groenlandian
Iban Garro

Paloma Rodriguez-Miñambres

Jausiz
Alain Mendizabal Diaz

Maddi Galdos Areta

Hiriak eta urteak
Xabier Montoia

Irati Majuelo

Artxiboa

2024(e)ko martxoa

2024(e)ko otsaila

2024(e)ko urtarrila

2023(e)ko abendua

2023(e)ko azaroa

2023(e)ko urria

2023(e)ko iraila

2023(e)ko abuztua

2023(e)ko uztaila

2023(e)ko ekaina

2023(e)ko maiatza

2023(e)ko apirila

Hedabideak