« Poesia narratibo trinkoa | Gure artean berriro »
Otto Pette / Anjel Lertxundi / Alberdania, 1994
Urtetan onduriko emaitza Ritxi Lizartza / Argia, 1994-07-17
Idazle honen ibilbidea betidanik bide berriak urratzeak egin du bereizgarri, arriskuari muzin egin gabe. Aurreko eleberritan eta ipuinetan ederki erakutsirik dago —emaitza beti ere arrakastatsua ez izanik— batetik bestera jauzi koalitatiboak eman dituela. Tarteka jo ere egin izan du kontakizun errazeko lanetara, baina berriro ere erronka berriekiko atxikimendua ezagun izan du. Gutxik bezala jorratu ditu narrazio ereduak, estiloa, deskribapenak… literatur sorkuntzaren teoriaren gainean gertuko ezagupena du. Batek daki eleberri hau hainbeste froga eta esperientziaren ondorio izan den.
Goraipatua izan da arestian euskara literarioan eginiko sakonketa; badirudi ildo honetatik mugarritzat jo daitekeela eleberria: hiztegiaren zehaztasuna, aberastasuna. Baina ez da balore bakarra. Erdi Aro zehazgabe batean kokatu nahi izan du ekintza, eta horretarako ahalegin handia egitea beharrezkoa zen, hizkera zein gertakariak garai hartara egokitzeko. Eta oso emaitza biribila lortu du. Berak esandakoaren arabera, ñabardura eta ohar ugari jasorik amaitu du lana, sei bat urtetan prestatu eta gero. Ez da alferrik izan ekoizpen hau horrenbeste zaindu izana.
Irakurtzen joan ahala, orrialde bakoitza astiro irenstea zen modu bakarra bertan bilduriko informazio guztia jasotzeko, hitzak neureganatzeko, eztabaida eta barne hausnarketa muin duen lan hau nere egiteko. Baina horrek ez dio batere kentzen eleberriaren erritmoari, gertaeren kontakizuna eta barne pentsamenduaren —lehen pertsonan egiteak aukera zuzenena dirudi— bidez irakurleak erabat murgildurik aurkitzen duelako here burua Erdi Aroko giro hartan. Maiz sentitu izan dut ez nintzela oraintsu idatziriko nobela baten aurrean ari, aspaldixe idatzirikoaren aurrean baizik.
Era guztietako liburuak beharrezko dira herri baten literaturgintzan, eta denek ez dituzte jartzen diren mugarriak —mugarriak egotea ere!— gainditu beharrik, baina bada honakoa eleberrigintzaren maila igo eta era berean, itxurak kontrakoa esan arren, kontakizunarekin nahikoa duenarentzat —irakurketa arina izango du— egoki den lana.
Hobe da arrotza eta gainbeheran dagoen Otto Petteren arteko dema irakurlearen esku uztea, eta amaiera ere bai. Baina udako lihururik aproposena dela esaterik dago… adi eta zuhur irakurri nahi izanez gero!
Gizon barregarriak
Joxean Agirre
Asier Urkiza
Barbaro iraun
Louisa Yousfi
Amaia Alvarez Uria
Izotz ura
Lide Hernando Muñoz
Aiora Sampedro
Palestinaren okupazioaz eta kolonizazioaz
Perry Anderson
Irati Majuelo
Itzulerak
Miren Agur Meabe
Aiora Sampedro
...eta gauetik, euria
Fertxu Izquierdo
Jon Jimenez
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Asier Urkiza
Hitzak palmondo
Silvia Federici
Nagore Fernandez
Altxa, hildakoak
Fred Vargas
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Alderdi komunistaren manifestua
Karl Marx / Friedrich Engels
Aritz Galarraga
Maitasun kapitala
Karmele Jaio
Mikel Asurmendi
Larrosa bat Groenlandian
Iban Garro
Paloma Rodriguez-Miñambres
Jausiz
Alain Mendizabal Diaz
Maddi Galdos Areta
Hiriak eta urteak
Xabier Montoia
Irati Majuelo