susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« “Urtero da aurten” Anjel Lertxundiren urteroko liburuaz | Bi funtzionari-ipuingileen lanak aztergai (I) »

Jaioko dira / Eusebio Erkiaga / Labayru, 1984

Jaioko dira Iñaki Camino / Argia, 1985-01-27

22 urteren hutsunea bete da Eusebio Erkiagak azken nobela kaleratu zuenetik. Hau beraz, bere bosgarren nobela dugu, laugarrena ez bait du argitaratu. Nobela hasi baino lehen Lino Akesolok gorazarre hitzak ditu Erkiaga lekeitiarrarentzat, Bizkaiko nobelisten artean punta puntakotzat baitauka.

Nobela hau gerratean kokatzen da, Lekeition nazionalak sartu eta gauzak zelan aldatu ziren adierazten digu: jendeak ihesi egin behar izana, herriko alabek nazionalen losintxa eta zurikeriak entzun beharra, alkate eta gainerakoen eutu mautuak agintaritza zeinek eskuratuko…. Horixe da giroa.

Beste aurreragoko elaberrietan egin duen legez, maitasun kontuak sartu ditu honetan ere: herriko alaba, abertzale batena eta nafar euskaldun nazionala. Horren aurretik nafar hau bere aitaren sekretariarekin ibiliko da maitajolasetan. Pelikulako gaiztorik ere bada, herriko seme den falangista harroputza.

Lehen ere bezala, deskrizioetan nagusi agertu zaigu Erkiaga zaharra. Bizkaiera batuz idatzia dago nobela, Erkiagak idatzi bezala bezalaxe argitaratua.