« Planteamendu orijinala | Baserritarren bizitza »
Iaun Zuria / Juan Manuel Etxebarria / Ibaizabal, 1997
Bizkaiko kondairak Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 1998-01-17
Izaro uhartean du liburu honek abiapuntu. Uharte horretan eskuizkribu bat aurkitzen dute, urrezko txanpon batzuekin batera, bi lagunek. Haietako batek, jakitunenak, testua euskaratzen hasten da eta horrela jakingo du irakurleak idatziak zer dakarren. Testuan Iaun Zuriaren istorioa kontatzen da, Bizkaiko Jaurerriko lehen Jaun mitikoaren bizitza alegiazkoa. Baina ez da istorio bakarra liburu honetan azaltzen dena. Hasiera-hasieratik, benetako datuak eta herri-senak urte eta mendeetan zehar ondutako asmakizunak dakartza egileak. Doinua, beraz, historiko-fantastikoa da, asmatutako denbora batekoa gehien bat. Liburuaren egitura ere aproposa da aspaldiko kondairak, elezaharrak berreskuratu eta irakurlearengana ekartzeko. Istorio batek beste bati ematen dio eskua eta horrela segituz bukaeraraino iristen gara.
Juan Manuel Etxebarriak Iaun Zuriaren heziketaren aitzakiaz, hark berak Bizkaia ezagutu nahi duela eta, lekuan lekuko istorio zaharrak dakartza: lamienak, Kastrejanapeko hartzubiarena, Anbotoko Damarena…, herri-ipuinak, bere horretan ere politak direnak. Ez alferrik aukeratu zuen Felipe Alfauk Anbotoko Damarena bere Cuentos españoles de antaño libururako. Ipuinzale denarentzat ondo datorkio liburu-kutxa hau, denetik aurkituko baitu bertan, historiatik hasi eta istorietan bukatuz, oso laburra baita batetik bestera dagoen tartea.
Hizkuntza landua da, hiztegi aldetik aberatsa, aberatsegia behar bada, baina azken orrialdeetan hiztegi moduko bat dator. Noiz edo noiz atzealdera begiratzeko arazorik ez duenak ez du galtzeko arrazoirik izango. Baina zalantza dut hori egiteko ohitura hartua duenik euskal irakurle normalak. Euskara dotorea da; asko du bizkaieratik. Alde horretatik begiratuta ez da liburu txarra bizkaieraren entzuterik ere ez duenak zertxobait ikas dezan. Elkarrizketak ere halakoxeak dira. Literarioegiak, nire iritzirako.
Batzuetan, ez askotan, halako ahistorizismoak gertatzen dira. Esaterako, Lekobidek, Iaun Zuriaren aitaordeak, pertsonaia mitikoa bera ere, Santimamiñako bere arbasoei buruz hitz egitean “protoeuskaldunak” zirela esaten duenean. Akats txikiak dira, liburuaren irakurketa sanoa oztopatzen ez dutenak.
Izen baten promesa
Hedoi Etxarte
Joxe Aldasoro
Zahartzaroaren maparen bila
Arantxa Urretabizkaia
Aiora Sampedro
Aizkorak eta gutunak
Edorta Jimenez
Mikel Asurmendi
Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Maialen Sobrino Lopez
Ahanzturaren aingerua
Maja Haderlap
Asier Urkiza
Espekulazioak
Arrate Egaña
Nagore Fernandez
Dena zulo bera zen
Eider Rodriguez
Txani Rodríguez
Azken batean
Lourdes Oñederra
Mikel Asurmendi
Auzokinak
Gorka Erostarbe
Maddi Galdos Areta
Esker onak
Delphine De Vigan
Irati Majuelo
Meditazioneak gei premiatsuen gainean...
Martin Duhalde
Gorka Bereziartua Mitxelena
Urte urdin ihesak
Jesus Mari Olaizola "Txiliku"
Hasier Rekondo
Emakume oinutsa
Scholastique Mukasonga
Maialen Sobrino Lopez