kritiken hemeroteka

8.528 kritika

« | »

Abere madarikatuak / Antxon Gomez / Susa, 1997

Bestiarioa Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 1997-11-08

Antxon Gomezek piztiez idazten duenean badaki zertaz idazten duen. Gasteiztar hori lanbidez basozain baita, Pagoeta deritzan txoko polit zoragarri horretan. Ezagutzen ez duenari hemendixek aholkua, doala ahal dela paraje hori ikusi eta gozatzera. Ez zaio damutuko. Basozainak liburu bat ekarri digu eskutik eta ez nuke asmatuko zein jenerotakoa den. Narrazioan piztiei buruzko historia tartekatu, gaurregungo datuak ekarri, iruzkinekin nahastu eta horrela ipuina osatu. Hori egin du Antxon Gomezek eta liburua irakurri ondoren, estilo gora-beherak dauden arren, darabilen idazkera gogorregia gertatzen baita batzuetan, irakurgarriaz gain, interesgarria dela esan behar gutxienez. Sei animalia hartu ditu kontakizunerako pertsonaia moduan: otsoa, igaraba, gepardoa, hartza, azkonarra eta itsas-zakurra. Gehiago ere agertzen dira liburuan, batzuk errespeto handiz agertu ere, bere kabuz irabazia baitute horretarako lehia. Saizuriaz ari naiz. Zeruan birundan dabilena, dena zaintzen.

Aipatzen dituen animalia guztiak Euskal Herrian ikusiak izan dira bere garaian. Desagertuta daudela esan nahi dut gehienak, edo desagertu zorian Euskal Herrian ezezik, baita Pirinioetako mendietan eta Kantauriko kostaldean. Eta hartutako bidetik segituz, laster Europa osoan ere bai. Antxon Gomezen tesia, nolabait esateko, honako hau da: aipatzen dituen animaliak, goraipatuak eta mirestuak izan ziren aspaldi, zerikusi zuzena izan zuten euskaldunon bizimoduarekin, haien ohiturei eta festei lotuta zeuden, sinbolo eta ikur eta totem gisa. Baina poliki-poliki, zergatik izan zen ondo ez dakigula, madarikatuak izatera pasa ziren. Prozesu horren kronika, erdi literario erdi historikoa egiten digu idazleak. Baina irakurleak ez pentsa datuak eta datu gehiago ekartzen dituenik liburura. Idazlearen asmoa literatura egitea da, bere ezagutzatik abiaturik.

Alde horretatik, oso ondo tajutuak eta politak iruditu zaizkit liburuko bi ipuin: igarabari eskainitakoa bateko; gepardoari eskainitakoa besteko. Igarabarenak egutegi itxura hartzen du, landa-kaierrarena alegia, biologo baten azterketaren kronika lasaia. Gepardoarenak, ordea, ekialdeko istorio lizun eta majikoa dakarkigu oroimenera, Euskal Herrian mairuak egon zirenekoa eta mairuekin batera, gepardoak eta beste piztia asko. Animaliazale denak ongi pasako du liburua irakurtzen.

Azken kritikak

Izena eta izana
Jon Gerediaga

Asier Urkiza

Amok
Stefan Zweig

Nagore Fernandez

Auzo madarikatua
Felix Urabayen

Jon Jimenez

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Amaia Alvarez Uria

Olatuak sutzen direnean
Haritz Larrañaga

Joxe Aldasoro

Bisita
Mikel Pagadi

Mikel Asurmendi

Lur jota Parisen eta Londresen
George Orwell

Asier Urkiza

Eresia
Goiatz Labandibar

Nagore Fernandez

Carmilla
Joseph Sheridan Le Fanu

Paloma Rodriguez-Miñambres

Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren

Mikel Asurmendi

Puntobobo
Itxaso Martin Zapirain

Jon Jimenez

Txori Gorri. Andre siux baten idazlanak
Zitkala-Sa

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

Profilak (Mugetan barrena)
Amaia Iturbide

Paloma Rodriguez-Miñambres

Paradisuaren kanpoko aldeak
Bernardo Atxaga

Mikel Asurmendi

Artxiboa

2025(e)ko ekaina

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

Hedabideak