« Ez hain ‘road movie’ zoroa | Maitasuna eta gorrotoa »
Haize hegoaren eroak / Luis Garde / Pamiela, 2007
Oroimen galdua Javier Rojo / El Correo, 2007-07-26
“Haize hegoaren eroak” deitzen da Luis Garde idazle nafarraren eskutik datorkigun poema liburu hau. Literatura eta oroimena lotuta, atzera jotzen du begirada, historian galtzaile izatea suertatu zaienen ikuspuntua azaltzeko, galdutako oroimena berreskuratuz. Gerraren presentzia garrantzitsua da, era estilizatu batean agertuta ere, historia amaierarik gabeko gerra bat balitz bezala. Gauzak horrela planteamendua ia ia silogismo bat bezala azal daiteke: historiak guregan gerraren bidez islatzen du bere presentzia; gerran (eta beraz historian) galtzaile izatea tokatu zaigu; hortaz, historiatik kanpo geundenean zoriontsuago ginen. Ondorioz denboratik kanpo dagoen urrezko aro bat idealizatzen da poesian. Tonu epikoa du liburuak zenbaitetan, eta idazleak historiak bere ustez suposatzen duen tragedia jarri nahi izan du agerian, ezinbestez heriotzara daraman tragedia.
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez
Hezur berriak
Ane Labaka Mayoz
Paloma Rodriguez-Miñambres
Simulakro bat
Leire Ugadi
Mikel Asurmendi
Ezinezkoaren alde
Iñigo Martinez Peña
Mikel Asurmendi
Haize beltza
Amaiur Epher
Asier Urkiza
31 ipuin
Anton Txekhov
Aritz Galarraga
Odolaren matxinadak
Miren Guilló
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Borrero txiki bat
Xabier Mendiguren Elizegi
Joxe Aldasoro
Zero
Aitor Zuberogoitia
Amaia Alvarez Uria
Oihaneko ipuinak
Horacio Quiroga
Aiora Sampedro
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Mikel Asurmendi