« Ez hain ‘road movie’ zoroa | Maitasuna eta gorrotoa »
Haize hegoaren eroak / Luis Garde / Pamiela, 2007
Oroimen galdua Javier Rojo / El Correo, 2007-07-26
“Haize hegoaren eroak” deitzen da Luis Garde idazle nafarraren eskutik datorkigun poema liburu hau. Literatura eta oroimena lotuta, atzera jotzen du begirada, historian galtzaile izatea suertatu zaienen ikuspuntua azaltzeko, galdutako oroimena berreskuratuz. Gerraren presentzia garrantzitsua da, era estilizatu batean agertuta ere, historia amaierarik gabeko gerra bat balitz bezala. Gauzak horrela planteamendua ia ia silogismo bat bezala azal daiteke: historiak guregan gerraren bidez islatzen du bere presentzia; gerran (eta beraz historian) galtzaile izatea tokatu zaigu; hortaz, historiatik kanpo geundenean zoriontsuago ginen. Ondorioz denboratik kanpo dagoen urrezko aro bat idealizatzen da poesian. Tonu epikoa du liburuak zenbaitetan, eta idazleak historiak bere ustez suposatzen duen tragedia jarri nahi izan du agerian, ezinbestez heriotzara daraman tragedia.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez