susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Bihotz goseti galdua | Hunkialdia »

Mendaroko txokolatea / Iñaki Irasizabal / Elkar, 2005

Nobela beltza Javier Rojo / El Correo, 2005-06-15

Eleberri honen izenburuak irakurleren bat despista badezake ere, lehenengo momentutik esan behar da Iñaki Irasizabalek idatzitako “Mendaroko txokolatea” izeneko liburu hau nobela beltzaren alorrekoa dela eta gozotasunetik gutxi duela. Nobela beltzaren topiko batzuk agertzen zaizkigu. Protagonistaren izaera horrelakotzat har daiteke, adibidez. Nobela beltzetan gertatu ohi den bezala, heriotza ulertezin bat dugu eta protagonista, berez, sukaldaria dena, heriotza horren ikerketan aritu beharko da bere gogoz kontra. Bitartean, ia konturatu gabe, bere bizitza hondatuz joango da, poliki poliki, amiltze hau eteteko gai ez delarik. Nobela beltzetan ikusi ohi dugu nola boteretsuen atzean ustelkeria ezkutatzen den. Hemen ere halako zerbait agertzen zaigu, gero eta nahasiago dirudien trama batean. Nobela interesgarria da, intriga osatzen duten hariak ederki lotuta baitaude, eta, bestaldetik, eskertzekoa da idazleak egin duen ahalegina halako trama bat inguru ezagun batean txertatzeko. Hau da, neurri handi batean sinesgarritasuna lortu du idazleak bere istorioan. Nobela beltza da, eta mundu orekatuaren atzean dauden indar ezkutuak agertzen zaizkigu. Eta, errealitatean gertatu ohi den bezala, amaieran dagoen justizia erlatiboa izango da oso.