kritiken hemeroteka

8.496 kritika

« | »

Airearen isla / Mikel Hernandez Abaitua / Elkar, 2016

Amodioaren inguruan Javier Rojo / El Diario Vasco, 2016-12-30

Mikel Hernandez Abaituaren azken eleberriari definizio laburra eman beharko balitzaio, irakurleak “Airearen isla” izenburuko testu horretan zer aurkituko duen identifikatzeko erabilgarria, komedia erromantikoa erabiliko nuke, batez ere zinearen bidez hedatu den narrazio genero horrek proposatzen dituen topikoek lekutxoren bat baitute liburu honetan. Argumentuaren hari nagusia ildo horretatik doa. Era ia modu parodikoan honela laburtu daiteke nobela honetako istorioa: Josebak Irati ezagutzen du, maiteminduta geratzen da eta amodio istorio hau aurrera joan dadin gorabehera asko agertzen dira. Jakina, hezurdura izatera ere heltzen ez den eskema narratibo topiko hau osatzea da kontua. Joseba, adibidez, gizon heldua da, irrati-esataria eta literatur kritikoa. Argitaletxe batetik egiten dioten eskaera onartuta, argitaratzaile moduan hasiko da lanean. Iratik autobusa gidatzen du Donostian, eta autobusean gertatutako kasualitatezko topaketa baten ondorioz hasiko da harremanetan Josebarekin. Emakume honi opera asko gustatzen zaio. Harreman honek planteatzen duen eskema aprobetxatuta, gauza askori buruz hitz egiten da: operari buruzko azalpen zehatzak ematen dira, adibidez, edota txirrindularitzaren inguruko istorioak kontatu (Joseba kirol honen zale porrokatua da-eta); bidaiak egiten dituzte eta bidaia horietan ia gida turistiko baten xehetasun eta zehaztasunez hitz egiten dute bisitatzen dituzten tokiei buruz… Eta Joseba hasieran literatur kritikaria eta gero argitaratzailea delarik, gure literaturaren mundutxoan gertatzen diren xixtrinkeriez ere hitz egiten da, hori bai, protagonisten benetako izenak eta zenbait ezaugarri aldatuta. Gauza horietaz guztiez hitz egiten delarik, ia ezer ez dela gertatzen dirudi, izan ere, ematen baitu pertsonaien erlazio afektiboa aitzakia baino ez dela beste hainbat gai aipatzeko. Edo beste hitz batzuetan esateko: pertsonaiek beren bizitzak betetzen dituzte halako kontuei tokia utziz, eta haien bizitzetan benetan garrantzia duena (bakardadetik urrunduko dituen amodioa) azalean geratzen da. Gizaki postmodernoaren patua alegia: bigarren mailakoaren eta funtsezkoaren arteko leku trukatzea.

Azken kritikak

Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart

Gorka Bereziartua Mitxelena

Ez-izan
Jon K. Sanchez

Aiora Sampedro

Pleibak
Miren Amuriza

Jon Jimenez

Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien

Asier Urkiza

Oroi garen oro
Beatriz Chivite

Nagore Fernandez

Jakintzaren arbola
Pio Baroja

Aritz Galarraga

Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi

Hasier Rekondo

Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga

Mikel Asurmendi

Baden Verboten
Iker Aranberri

Paloma Rodriguez-Miñambres

Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi

Mikel Asurmendi

Dolu-egunerokoa
Roland Barthes

Asier Urkiza

Guardasol gorria
Lutxo Egia

Nagore Fernandez

Zero
Aitor Zuberogoitia

Jon Jimenez

Artxiboa

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

2024(e)ko ekaina

Hedabideak